Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Płocku

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 lutego 2016r .

Sąd Okręgowy w Płocku Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący SSO Renata Szatkowska

Protokolant sekretarz sądowy Anna Bogacz

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 lutego 2016r. w P.

sprawy z powództwa (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w B.

przeciwko (...) Szpitalowi Wojewódzkiemu w C.

o zapłatę

zasądza od (...) Szpitala Wojewódzkiego w C., na rzecz (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w B. kwotę 110.968,30 zł (sto dziesięć tysięcy dziewięćset sześćdziesiąt osiem złotych trzydzieści groszy) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 5 października 2015r. do dnia zapłaty oraz kwotę 9.166 zł (dziewięć tysięcy sto sześćdziesiąt sześć złotych)tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 2366/15

UZASADNIENIE

(...) Sp. z o.o. w B. wniosła o zasądzenie od (...) Szpitala Wojewódzkiego w C. w postępowaniu nakazowym kwoty 110.968,30 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 5 października 2015 r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu pozwu podał, że zawarł z pozwanym umowy sprzedaży leków i wyrobów; pozwany potwierdził odbiór zamówionych towarów, jednak nie zapłacił należności.

Nakazem zapłaty z dnia 22 października 2015 r., wydanym w postępowaniu upominawczym, Sąd Okręgowy w (...) zasądził powyższą kwotę wraz z żądanymi odsetkami i kosztami procesu.

W sprzeciwie pozwany zaskarżył nakaz w całości, wniósł o wyznaczenie rozprawy, na której prawdopodobnie doszłoby do zawarcia ugody między stronami, o rozłożenie zadłużenia na 12 równych miesięcznych rat. Wyjaśnił, że pozostaje w opóźnieniu w realizacji zapłat na rzecz uprawnionego podmiotu, jednak wskazana sytuacja występuje bez jego umyślnej winy, ponieważ wpływy środków finansowych z NFZ nie wystarczają na uiszczenie bieżących należności. Podał, że znajduje się w bardzo trudnej sytuacji finansowej, co skutkuje opóźnieniem w płatnościach. Zadłużenie szpitala, które stało się wymagalne z danych na 2014 r. wzrosło do ok. 40 mln złotych.

W piśmie procesowym z dnia 4 grudnia 2015 r. powód oświadczył, iż nie wyraża zgody na rozłożenie należności na raty.

Sąd ustalił , co następuje:

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w B. zawarła ze (...) Szpitalem Wojewódzkim w C. umowy sprzedaży leków i wyrobów medycznych: nr (...) z dnia 22 czerwca 2015 r., nr (...) z dnia 29 stycznia 2015 r., nr (...) z dnia 27 stycznia 2015 r., nr(...) z dnia 12 stycznia 2015 r., nr(...)z dnia 18 sierpnia 2014 r., nr (...)z dnia 1 sierpnia 2014 r., (...) z dnia 14 marca 2014 r., nr (...) z dnia 17 października 2013 r., oraz (...) z dnia 30 lipca 2013 r. (umowy k.12-35).

Powód wywiązał się z dostawy zamówionego towaru i wystawił faktury na łączną kwotę 110.537,53 zł (v. faktury VAT k.36-66). Ze względu na swoją trudną sytuację finansową szpital nie uregulował wskazanych faktur VAT (okoliczność przyznana przez pozwanego).

Pismem z dnia 25 września 2015 r. powód wezwał szpital do zapłaty przedmiotowej kwoty (v. wezwanie do zapłaty k.68).

Na koniec roku 2013 r. pozwany poniósł stratę w kwocie 9.695.597,798 zł, natomiast w pierwszym kwartale 2015 r. starta wyniosła 6.350.517,41 zł. W 2013 r. był zadłużony na kwotę ponad 20 mln zł z czego około 19 mln zł stwierdzone zostało tytułami egzekucyjnymi. W 2014 r. zadłużenie pozwanego wzrosło do kwoty ok. 40 mln złotych. (v. rachunek zysków i strat k.96). W placówce leczniczej funkcjonują 22 oddziały, na które w 2014 r. przyjęto około 32,2 tysiąca osób, ponadto na 13 stanowiskach wykonano w 2014 r. 78.209 badan diagnostycznych, zaś w poradniach specjalistycznych udzielono prawie 140.000 porad. (v. dokumentacja dotycząca działalności leczniczej szpitala k.97-99).

Powyższy stan faktyczny ustalono na podstawie dokumentów w postaci: umów zawartych między stronami: nr (...) z dnia 22 czerwca 2015 r., nr (...) z dnia 29 stycznia 2015 r., nr(...) z dnia 27 stycznia 2015 r., nr (...) z dnia 12 stycznia 2015 r., nr (...)z dnia 18 sierpnia 2014 r., nr (...) z dnia 1 sierpnia 2014 r., (...) z dnia 14 marca 2014 r., nr (...)z dnia 17 października 2013 r., oraz(...)z dnia 30 lipca 2013 r. (umowy k.12-35), faktur VAT (k.36-66), wezwania do zapłaty z dnia 25 września 2015 r. (k.68), rachunku zysków i strat pozwanego (k.96), dokumentacji dotyczącej działalności leczniczej szpitala (k.97-99).

Sąd zważył, co następuje:

Ponieważ pozwany złożył sprzeciw od nakazu zapłaty, wydanego w postępowaniu upominawczym, nakaz zgodnie z postanowieniami art. 505 §1 k.p.c. utracił moc, a sprawa podlegała rozpoznaniu na rozprawie.

Strony zawarły umowy sprzedaży leków i wyrobów medycznych, zatem zgodnie z art. 535 k.c. na kupującym ciąży obowiązek zapłaty ceny.

Pozwany nie kwestionował ani faktu zawarcia umowy, ani faktu dostarczenia leków i wyrobów medycznych przez powoda, ani też okoliczności, że należności za zakupione leki nie uiścił.

Z tych względów powództwo w całości uwzględniono, także w odniesieniu do odsetek ustawowych z mocy z art.481 k.c.

Nie uwzględniono wniosku pozwanego o rozłożenie należności na raty. Art. 320 k.p.c. wskazuje, że w szczególnie uzasadnionych przypadkach Sąd może w wyroku rozłożyć na raty zasądzone świadczenie. Przepis podkreśla, iż dotyczy to jedynie szczególnych wypadków. Za szczególne wypadki w judykaturze przyjmuje się sytuacje, w których ze względu na stan majątkowy, rodzinny, czy zdrowotny dłużnika, spełnienie świadczenia byłoby niemożliwe lub bardzo utrudnione i narażałoby bliskie mu osoby lub samego dłużnika na niepowetowaną szkodę. Rozłożenie należności na raty ma na celu umożliwienie dłużnikowi wykonania wyroku w sposób dobrowolny. Jednakże użycie art. 320 k.p.c. musi uwzględniać i stawiać ponad prawa dłużnika interes powoda w uzyskaniu zaspokojenia roszczenia z majątku zobowiązanego. Pozwany nie wykazał, aby jednorazowa spłata narażała go na niepowetowane szkody, bądź też jakiekolwiek szkody związane z realizacją podstawowego zakresu jego działalności, którą jest świadczenie usług medycznych ( por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 13 stycznia 2014r. sygn. akt I ACa 1578/13). Dług szpitala w dalszym ciągu wzrasta, ilość zobowiązań stwierdzonych tytułami egzekucyjnymi także rośnie. Jego sytuacja finansowa od 2013 r. nie poprawiła się. W ocenie Sądu pozwany nie wykazał możliwości spłaty zobowiązania z przedmiotowych umów sprzedaży w proponowanych ratach. Skoro nie reguluje należności finansowych już stwierdzonych tytułami egzekucyjnymi na kwotę ponad 19 mln zł, to zapewnienia spłaty świadczenia z niniejszej sprawy w ciągu 12 miesięcy, należy uznać za niewiarygodne.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art.98 k.p.c. Na koszty te składają się opłata od pozwu (5.549zł), wynagrodzenie pełnomocnika powoda (3.600zł – zgodnie z §6 pkt.7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, opłata skarbowa (17zł).

Sąd nie znalazł podstaw do zastosowania art. 102 kpc. Szpital od długiego już czasu nie reguluje swoich zobowiązań, wystawiono przeciwko niemu kilkadziesiąt tytułów egzekucyjnych, zatem niniejsza sprawa nie jest wyjątkowa na tle funkcjonowania szpitala.

z/ doręczyć pozwanemu odpis wyroku z uzasadnieniem.