Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I C 2553/14 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Płocku z 2015-02-16

Sygn. akt IC 2553/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 lutego 2015r.

Sąd Okręgowy w Płocku Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący SSO Renata Szatkowska

Protokolant: sekretarz sądowy Anna Bogacz

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 lutego 2015r. w P.

sprawy z powództwa (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w B.

przeciwko (...) Szpitalowi Wojewódzkiemu w C.

o zapłatę

zasądza od (...) Szpitala Wojewódzkiego w C. na rzecz (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w B. kwotę 131.968,63 zł (sto trzydzieści jeden tysięcy dziewięćset sześćdziesiąt osiem złotych sześćdziesiąt trzy grosze) z ustawowymi odsetkami od 11.09.2014r. do dnia zapłaty oraz kwotę 10.216 zł (dziesięć tysięcy dwieście szesnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt IC 2553/14

UZASADNIENIE

(...) Sp. z o. o. w B. wniosła o zasądzenie od (...) Szpitala Wojewódzkiego w C. nakazem zapłaty w postępowaniu nakazowym kwoty 131.968,63 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

Nakazem zapłaty z dnia 14 października 2014r. wydanym w postępowaniu upominawczym, Sąd Okręgowy w Płocku zasądził powyższą kwotę wraz z żądanymi odsetkami i kosztami procesu.

W sprzeciwie pozwany zaskarżył nakaz w całości, wniósł o wyznaczenie rozprawy, na której prawdopodobnie doszłoby do zawarcia ugody między stronami, rozłożenie zadłużenia na 12 równych miesięcznych rat. Wyjaśnił, że pozostaje w opóźnieniu w realizacji zapłat na rzecz uprawnionego podmiotu, jednak wskazana sytuacja występuje bez jego umyślnej winy, ponieważ wpływy środków finansowych z NFZ nie wystarczają na uiszczenie bieżących należności. Podał, że znajduje się w bardzo trudnej sytuacji finansowej, co skutkuje opóźnieniem w płatnościach, zadłużenie szpitala wzrosło do 36 min złotych. Ponadto podniósł, że realizuje swoje zobowiązania w miarę osiągalnych możliwości finansowych.

Pismem procesowym z dnia l grudnia 2014r. powód nie wyraził zgody na rozłożenie należności na raty.

S ąd ustalił, co następuje:

(...) Szpital Wojewódzki w C. zawarł z (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w B. umowy dostawy środków dezynfekcyjnych i myjących z dnia 8 czerwca 2014r. nr AT-

(...), gleukometrów i pasków testowych do gleukometrów z dnia 25 maja 2014r. nr AT- (...), preparatu do mycia centralnej sterylizatorni z dnia 14 maja 2014r. nr AT- (...), przyrządów jednorazowego użytku do przetoczeń — infuzji z dnia 14 marca 2014r. nr AT- (...), preparatów dezynfekcyjnych z dnia 29 kwietnia 2014r. nr AT- (...), leku T. z dnia 17 lutego 2014r. nr AT- (...), leków do apteki szpitalnej z dni 22 stycznia 2014r., 13 stycznia 2014r., 5 sierpnia 2013r., l sierpnia 2013r. nr AT- (...), AT- (...), AT- (...) i AT- (...), materiałów medycznych jednorazowego użytku z dnia 17 października 2013r. nr (...), sprzętu medycznego jednorazowego użytku z dnia 30 lipca 2013r. nr AT- (...) (v. umowy k. 13-46).

Umowy przewidywały szczegółowe zasady płatności przez szpital należności za realizację ich przedmiotu na podstawie faktur, wystawianych przez powoda. Uprawniony podmiot wystawiał faktury za wykonawstwo powołanych umów (faktury VAT k.47-101). Ze względu na swoją sytuację finansową szpital nie uregulował wskazanych faktur VAT na łączną kwotę 131.968,63zł, mimo, iż powód dostarczył zamówiony towar (v. okoliczność przyznana przez pozwanego w sprzeciwie od nakazu zapłaty).

Pismem z dnia l września 2014r. (...) Sp. z o.o. w B. wezwał zobowiązanego do zapłaty zaległości wraz z odsetkami (v. wezwanie do zapłaty k. 102-103).

Na koniec roku 2013r. aktywa szpitala były równoważne z jego pasywami. W 2013r. pozwany był zadłużony na kwotę 36 min zł, z czego około 19 min zł stwierdzone zostało tytułami egzekucyjnymi (v. bilans k. 125). W placówce leczniczej funkcjonują 22 oddziały, na które w 2013r. przyjęto około 31,5 tysiąca osób, ponadto na 14 stanowiskach wykonano w 2013r. 11.743 dializ, zaś w

poradniach specjalistycznych udzielono prawie 140.000 porad (v. dokumentacja dotycząca działalności leczniczej szpitala h. 126-129).

Powyższy stan faktyczny ustalono na podstawie dokumentów w postaci: umów zawartych między stronami z dnia 8 czerwca 2014r. nr AT- (...), 25 maja 2014r. nr AT- (...), 14 maja 2014r. nr ^AT- (...), 14 marca 2014r. nr AT- (...), 29 kwietnia 2014r. nr AT- (...), 17 lutego 2014r. nr AT- (...), dni 22 stycznia 2014r., 13 stycznia 2014r., 5 sierpnia 2013r., l sierpnia 2013r. nr AT- (...), AT- (...), AT-ZP/2 (...) i AT- (...), 17 października 2013r. nr (...)/13, 30 lipca 2013r. nr A T- (...) (k. 13-46), faktur wystawionych przez powodową spółkę( k.47-101), wezwania do zapłaty z dnia l września 2014r. (wezwanie k. 102- 103), bilansu finansowego szpitala (k. 125), dokumentacji dotyczącej działalności leczniczej szpitala (k. 126-126).

S ąd zważył, co następuje:

Ponieważ zobowiązany złożył sprzeciw od nakazu zapłaty, wydany w postępowaniu upominawczym, nakaz zgodnie z treścią art. 505 §1 k.p.c. utracił moc, a sprawa podlegała rozpoznaniu na rozprawie.

Strony zawarły umowy dostawy, dotyczące dostarczania środków dezynfekcyjnych i myjących, gleukometrów i pasków testowych do gleukometrów, preparatów do mycia powierzchni dla centralnej sterylizatorni, przyrządów jednorazowego użytku do przetoczeń — do infuzji, preparatów dezynfekcyjnych, leku T., leków do apteki szpitalnej, materiałów medycznych jednorazowego użytku, sprzętu medycznego jednorazowego użytku. Szpital zobowiązał się na mocy postanowień przedmiotowej umowy do zapłaty wynagrodzenia na rzecz (...) Sp. z o.o. w B. za dostarczenie przedmiotu umowy.

Pozwany nigdy nie kwestionowa ł ani faktu istnienia zobowiązania, ani faktu wykonania postanowień umów przez uprawnionego, ani też okoliczności, że należności za realizację umowy uiścił.

Z tych wzgl ędów powództwo w całości uwzględniono na podstawie art. 605 k.c., także w odniesieniu do odsetek ustawowych z mocy z art.481 k.c.

Wniosek pozwanego o roz łożenie na raty należności został oddalony. Art. 320 k.p.c. wskazuje, że w szczególnie uzasadnionych przypadkach Sąd może w wyroku rozłożyć na raty zasądzone świadczenie. Przepis podkreśla, iż dotyczy to jedynie szczególnych wypadków. Za szczególne wypadki w judykaturze przyjmuje się sytuacje, w których ze względu na stan majątkowy, rodzinny, czy zdrowotny dłużnika, spełnienie świadczenia byłoby niemożliwe lub bardzo utrudnione i narażałoby bliskie mu osoby lub samego dłużnika na niepowetowaną szkodę. Rozłożenie należności na raty ma na celu umożliwienie dłużnikowi wykonania wyroku w sposób dobrowolny. Jednakże użycie art. 320 k.p.c. musi uwzględniać i stawiać ponad prawa dłużnika interes wierzyciela w uzyskaniu zaspokojenia roszczenia z majątku zobowiązanego. Pozwany nie wykazał, aby jednorazowa spłata narażała go na niepowetowane szkody, bądź też jakiekolwiek szkody związane z realizacją podstawowego zakresu jego działalności, którą jest świadczenie usług medycznych.

D ług szpitala w dalszym ciągu wzrasta, ilość zobowiązań stwierdzonych tytułami egzekucyjnymi także rośnie. Jego sytuacja finansowa od 2012r. nie poprawiła się. W ocenie Sądu szpital nie wykazał możliwości spłaty zobowiązania z przedmiotowej umowy w proponowanych ratach. Skoro nie reguluje należności finansowych już stwierdzonych tytułami egzekucyjnymi na kwotę ponad 19 min zł, to zapewnienia spłaty przedmiotowej należności w ciągu 12 miesięcy należy uznać za niewiarygodne.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art.98 k.p.c. Na koszty te sk ładają się opłata od pozwu (6599zł), wynagrodzenie pełnomocnika powoda

(3.600zł — zgodnie z §6 pkt. 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, opłata skarbowa (l 7zł).

Sąd nie znałazł podstaw do zastosowania art. 102 k.p.c. i nie obciążania "pozwanego kosztami procesu. Kłopoty finansowe, z którymi boryka się pozwany, nie stanowią szczególnie uzasadnionego przypadku, od długiego już czasu nie reguluje swoich zobowiązań, wystawiono przeciwko niemu kilkadziesiąt tytułów egzekucyjnych, zatem niniejsza sprawa nie jest wyjątkowa na tle funkcjonowania szpitala.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Izabela Szczutowska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Płocku
Osoba, która wytworzyła informację:  Renata Szatkowska
Data wytworzenia informacji: