IV Ca 610/16 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Płocku z 2016-11-02

Sygn. akt IV Ca 610/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 listopada 2016 roku

Sąd Okręgowy w Płocku IV Wydział Cywilny-Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodnicząca - SSO Katarzyna Mirek - Kwaśnicka

Sędziowie - SSO Wacław Banasik (spr.)

SSO Małgorzata Michalska

Protokolant: st. sekr. sąd. Katarzyna Gątarek

po rozpoznaniu na rozprawie 2 listopada 2016r. w P.

sprawy z powództwa B. (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w G.

przeciwko J. S.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Żyrardowie z 5 października 2015 r.

sygn. akt I C 159/15

1.  zmienia zaskarżony wyrok i powództwo oddala;

2.  zasądza od B. (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w G. na rzecz J. S. kwotę 128 (sto dwadzieścia osiem) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu za II instancję.

Wacław Banasik Katarzyna Mirek - Kwaśnicka Małgorzata Michalska

IV Ca 610/16

UZASADNIENIE

Pozwem wniesionym w elektronicznym postępowaniu upominawczym w dniu 9 maja 2013 roku powód B. (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w G. domagał się zasądzenia od pozwanego J. S. kwoty 10.205,94 zł wraz z odsetkami umownymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

Sąd Rejonowy w Żyrardowie wyrokiem z dnia 5 października 2015 r. w sprawie I C 159/15 zasądził od pozwanego J. S. na rzecz powoda B. (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w G. kwotę 10.205,94 zł z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotnej stopy lombardowej NBP do 9 maja 2013 r. do dnia zapłaty oraz kwotę 2.545 zł. tytułem zwrotu kosztów procesu.

Podstawą rozstrzygnięcia były następujące ustalenia faktyczne i rozważania prawne.

W dniu 2 kwietnia 2007 roku pomiędzy (...) S.A. w P. Oddział w Polsce w W. a J. S. została zawarta umowa kredytu odnawialnego nr (...), której przedmiotem było oddanie pozwanemu środków pieniężnych w ramach odnawialnego limitu kredytowego przyznanego kredytobiorcy do wysokości 4.000 zł. Wysokość należnych bankowi odsetek umownych, odsetek za opóźnienie, opłat za ubezpieczenie i prowizji określała Tabela Odsetek i Prowizji Kredytu Odnawialnego tzw. Tabela Odsetek, natomiast wysokości innych opłat niż opłaty za ubezpieczenie określała tzw. Tabela Opłat. Informacje o skutkach uchybienia postanowieniom umowy o zasadach i terminie spłaty kredytu oraz o uprawnieniu do przedterminowej spłaty kredytu zawierał Regulamin. Bank mógł przenieść wszystkie albo niektóre swoje prawa wynikające z umowy w szczególności na osobę, która mogła przejąć wszystkie obowiązki banku. Pozwany zlecił również bankowi zawarcie umowy ubezpieczenia w zakresie ubezpieczenia na życie, za co naliczane były składki. Pozwany nie wywiązywał się z obowiązku terminowej spłaty limitu kredytowego w miesięcznych ratach, w związku z czym poprzedni wierzyciel naliczał odsetki w wysokości wynikającej z Tabeli Odsetek. Suma naliczonych odsetek (umownych i za opóźnienie) w okresie od kwietnia 2007 roku do kwietnia 2012 roku wynosiła 4.402,42 zł, zaś suma zapłaconych w tym okresie odsetek – 1.757,52 zł. Pozwany korzystał przy tym z przyznanego mu limitu kredytowego. Jednocześnie dokonywał wpłat, które zaliczany były na poczet zadłużenia zgodnie z postanowieniami art. 10 regulaminu kredytu odnawialnego. Bank naliczył również koszty w kwocie 442,78 zł obejmujące koszty ubezpieczenia oraz opłaty i prowizje.

W dniu 27 sierpnia 2008 roku przeciwko pozwanemu wystawiony został bankowy tytuł egzekucyjny, któremu w dniu 13 października 2009 roku została nadana klauzula wykonalności. W oparciu o powyższy tytułu wykonawczy toczyło się przeciwko pozwanemu postępowanie egzekucyjne.

Umową o przelew wierzytelności z dnia 27 kwietnia 2012 roku powód B. (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w G. nabył od (...) S.A. w P. Oddział w Polsce w W. wierzytelność w wysokości 8.748,44 zł przysługującą w stosunku do pozwanego J. S., obejmującą kapitał – 5.660,76 zł, odsetki umowne – 1.006,84 zł, odsetki karne – 1.638,06 zł, opłaty roczne – 333,75 zł i ubezpieczenie – 109,03 zł. Pismem z dnia 14 czerwca 2012 roku powód wezwał pozwanego J. S. do zapłaty kwoty 8.947,10 zł. W dniu 8 maja 2013 roku powód wystawił wyciąg z ksiąg rachunkowych, gdzie wskazał, że na wysokość zadłużenia składa się kapitał – 5.660,76 zł, odsetki – 4.102,40 zł (obejmujące także odsetki naliczone od dnia sprzedaży wierzytelności do dnia wystawienia wyciągi z ksiąg rachunkowych w kwocie 1.457,50 zł) oraz inne koszty – 442,78 zł.

W niniejszej sprawie powód przedstawił historię rachunku prowadzonego dla pozwanego J. S. za okres od zawarcia umowy do kwietnia 2012 roku, z którego wynika szczegółowe wyliczenie należności powoda tj. uwidoczniona jest kwota kapitału, wysokość naliczonych odsetek umownych i za opóźnienie, wysokość opłat i prowizji, kosztów ubezpieczenia, a także opłat windykacyjnych. Wynika z niego również jak zmieniało się saldo końcowe za poszczególne miesiące oraz aktualne saldo po uwzględnieniu płatności dokonanych przez pozwanego na łączną kwotę 5.328,28 zł. Historia operacji na rachunku pozwanego koresponduje z zestawieniem, z którego wynika wysokość odsetek naliczonych przez powoda od dnia sprzedaży wierzytelności (27 kwietnia 2012 roku) do dnia wystawienia wyciągu z ksiąg rachunkowych (8 maja 2013 roku). Z tych wszystkich względów, Sąd Rejonowy uwzględnił powództwo powoda w całości i zasądził na jego rzecz od pozwanego J. S. kwotę 10.205,94 zł, wraz z odsetkami umownymi w wysokości maksymalnej (art. 359 § 2 1 k.c.) od dnia 9 maja 2013 roku (dzień wniesienia pozwu). Roszczenie o odsetki uzasadnia treść art. 481 k.c. i 482 k.c.

Apelację od tego wyroku złożył pozwany J. S.. Zarzucając Sadowi Rejonowemu błędne ustalenie stanu faktycznego wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i oddalenie powództwa. W piśmie procesowym z dnia 11 lipca 2016 r. (karta 185) pozwany zgłosił zarzut przedawnienia roszczenia i wniósł ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zgłoszony przez pozwanego w postepowaniu apelacyjnym zarzut przedawnienia dochodzonego roszczenia jest zasadny. Dochodzone w niniejszym procesie roszczenie majątkowe co do zasady ulega przedawnieniu, zgodnie z art. 117 § 1 k.c. Ponieważ roszczenie to związane jest z prowadzeniem przez powoda działalności gospodarczej termin przedawnienia wynosi 3 lata (art. 118 k.c.). Ponieważ bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne (art. 120 § 1 k.c.) ustalenia wymaga wymagalność dochodzonego pozwem roszczenia. Zgromadzony materiał dowodowy pozwala na wskazanie takiego dnia. Umową cesji wierzytelności z dnia 27 kwietnia 2012 r. powód nabył wierzytelność banku w stosunku do powoda, wynikającą z umowy z dnia 2 kwietnia 2007 r., której kapitał określono na kwotę 5.660,76 zł Jest to więc ta sama wierzytelność, która objęta była bankowym tytułem egzekucyjnym, wystawionym przez bank w dniu 27 sierpnia 2008 r., wskazującym na wymagalność tego roszczenia w dniu wystawienia tytułu egzekucyjnego. Tak więc roszczenie główne stało się wymagalne w stosunku do pozwanego najpóźniej w dniu 27 sierpnia 2008 r. Tymczasem powód wystąpił z powództwem o zasądzenie owej należności głównej i związanych z nią należności ubocznych w dniu 9 marca 2013 r., podczas gdy trzyletni termin przedawnienia upłynął w dniu 28 sierpnia 2012 r. Wskazać w tym miejscu należy, że roszczenie o odsetki za opóźnienie i inne roszczenia uboczne przedawniają się najpóźniej z chwilą przedawnienia się roszczenia głównego. W sprawie niniejszej nie nastąpiło przerwanie biegu terminu przedawnienia. Wprawdzie poprzedni wierzyciel, na podstawie wystawionego przez siebie bankowego tytułu egzekucyjnego, któremu Sąd Rejonowy w Żyrardowie w dniu 13 października 2009 r. nadał klauzulę wykonalności, wszczął egzekucję przeciwko pozwanemu, to jednak czynność ta nie spowodowała przerwania biegi terminu przedawnienia na podstawie art. 123 § 1 pkt. 1 k.c. Sąd Okręgowy, w składzie rozpoznającym apelację, podziela stanowisko zaprezentowane przez Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 29 czerwca 2016 r. III CZP 29/16, zgodnie z którym nabywca wierzytelności niebędący bankiem nie może powoływać się na przerwę biegu przedawnienia spowodowaną wszczęciem postępowania egzekucyjnego na podstawie bankowego tytułu egzekucyjnego zaopatrzonego w klauzulę wykonalności.

A zatem, skoro roszczenie powoda w stosunku do pozwanego uległo przedawnieniu, pozwany zgłaszając zarzut przedawnienia, a może to uczynić na każdym etapie postepowania, skutecznie uchylił się od jego zaspokojenia na podstawie art. 117 § 2 k.c. W tej sytuacji powództwo winno zostać oddalone.

Wobec skuteczności zarzutu przedawnienia zbędnym jest ustosunkowanie się do pozostałych zarzutów zgłoszonych przez pozwanego w apelacji.

Z podanych wyżej względów Sad Okręgowy na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. zmienił zaskarżony wyrok. Orzeczenie o kosztach procesu w II instancji znajduje uzasadnienie w treści art. 98 k.p.c.

Katarzyna Mirek – Kwaśnicka

Wacław Banasik Małgorzata Michalska

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Anna Bałdyga
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Płocku
Osoba, która wytworzyła informację:  Katarzyna Mirek-Kwaśnicka,  Małgorzata Michalska
Data wytworzenia informacji: