Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Płocku

Teza orzeczenia: W polskim systemie prawnym zarówno płód, jak i dziecko nienarodzone podlegają ochronie prawnej, mającej swoje źródło zarówno w Konstytucji (art. 38), jak i ustawach. Jak wynika np. z art. 1 ustawy z dnia 7 stycznia 1993 r. o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży (Dz. U. Nr 17, poz. 78 z (...)

Powódka, zaś już półtora roku po śmierci narzeczonego związała się z innym partnerem. (...)W jego miejsce Sąd dopuścił dowód z opinii innego biegłego z tego samego zakresu, ale opinii pisemnej. (...)Owa dobra widoczność, to również dobra widoczność pieszych z perspektywy innych uczestników ruchu drogowego. (...)Niewątpliwie zaś inna była wartość pieniądza w 1999 roku, a inna jest obecnie.

Teza orzeczenia: częściowe zasądzenie dochodzonych roszczeń, częściowe ich oddalenie; rozstrzygnięcie o kosztach procesu

Innymi słowy, przepisy te nie mają zastosowania do stosunku umownego między właścicielem a inną osobą, na podstawie którego korzystał on z rzeczy za zgodą właściciela. (...)Nawet jeśli to inna osoba niż ta, która była właścicielem w czasie dokonywania nakładów na rzecz. (...)Zgodnie więc z art. 260 użytkownik obowiązany jest dokonywać napraw i innych nakładów związanych ze zwykłym korzystaniem z rzeczy. (...)Powódka dokonała nakładów innych niż związane ze zwykłym korzystaniem z rzeczy; w rozumieniu art. 260 k.c.

Ponadto w ocenie Sądu Rejonowego, zeznania te nie były wiarygodne w tej części, w jakiej W. R. twierdziła, że wola spadkodawczyni była inna niż zawarta w treści testamentu. (...)Trudno uznać za logiczne twierdzenie, że spadkodawczyni posługując się słowem „gospodarstwo domowe” i mając na myśli „nieruchomości”, jednocześnie w innej części testamentu przekazaną nieruchomość każe sprzedać. (...)Sąd Okręgowy oddalił wniosek o ustalenie, że orzeczenia sądów państwa obcego – Sądu Apelacyjnego w O. VIII Wydziału Apelacyjnego H. C. z 14 czerwca 2012r. i Sądu Spraw Pospolitych H. C. z 9 stycznia 2013r. podlegają uznaniu, ale z innych względów niż wskazywał w uzasadnieniu Sąd Rejonowy. (...)Jednocześnie okoliczność, iż tłumacz przysięgły nie miał pewności co do znaczenia słów użytych w testamencie, potwierdza jedynie tezę, iż postanowienie zawarte w ustępie II jest sformułowane niejasno, niejednoznacznie i wymaga wykładni innych niż tylko językowa.

Teza orzeczenia: Z art. 436 § 1 k.c. w zw. z art. 435 § 1 k.c. wynika rozkład ciężaru dowodowego w procesie, w którym poszkodowany dochodzi roszczeń odszkodowawczych przeciwko sprawcy szkody, ubezpieczycielowi, czy też, tak jak w sprawie niniejszej Ubezpieczeniowemu funduszowi Gwarancyjnemu, to fundusz ma udowodnić w/w/ okoliczności ekskulpacyjne a na (...)

W odniesieniu do wypadku komunikacyjnego określanego w doktrynie mianem ciężkiego skutkiem jest śmierć innej osoby albo ciężki uszczerbek na jej zdrowiu. (...)Inna interpretacja art. 442 ( 1) § 2 k.c. , w wypadku gdy pomimo prowadzonego postępowania karnego za określone czyny bezpośredni sprawca nie został skazany, doprowadziłaby do obejścia zasad prawa karnego. (...)(...)się w tym samym kierunku inny pojazd, czy też nie było na drodze żadnej innej sytuacji, która to uniemożliwiała zastosowanie tych świateł. (...)Oczywiście czym innym jest kwestia jego późniejszego zachowania tj. ucieczki z miejsca zdarzenia.

Nie podjął innego zatrudnienia z uwagi na stan zdrowia. (...)Pozwany podnosił jedynie zasadne zarzuty wobec części złożonych przez powoda paragonów, faktur i innych dowodów, które służyć miały wykazaniu poniesionej przez T. R. szkody. (...)Poruszający się w ten sposób po zmroku pojazd staje się niewidoczny dla innych użytkowników ruchu, zaś działanie kierującego ciągnikiem (rozwijającego o wiele mniejszą prędkość, niż inne pojazdy mechaniczne) w takiej sytuacji(...)(...)Wprawdzie wskazano tam rodzaje leków, które musiał otrzymywać powód, jednakże nie ma wśród nich środków medycznych i innych produktów zakwestionowanych skutecznie przez pozwanego.

Teza orzeczenia: przewidziane w art. 446 § 4 kc zadośćuczynienie służy kompensacie krzywdy po stracie osoby najbliżej, a zatem uszczerbku dotykającego subiektywnej sfery osobowości, uczuciowości człowieka, w szczególności cierpienia, bólu i poczucia osamotnienia, powstałych utrudnień życiowych, konieczności zasadniczo odmiennego urządzenia sobie życia - przy (...)

(...)kierowanym pojazdem, uderzając nim w inny, prawidłowo poruszający się pojazd; w wyniku wypadku śmierć na miejscu zdarzenia poniósł siedzący na przednim siedzeniu pasażer samochodu marki O. D. D. (1) . (...)W sprawie, w której zdarzeniem wywołującym krzywdę jest śmierć osoby najbliższej wskazać należy, że okoliczności wpływające na wysokość świadczenia z art. 446 § 4 kc to między innymi dramatyzm doznań osób bliskich zmarłego,(...)(...)Roszczenie przewidziane w art. 446 § 4 kc ma pomóc dostosować się do nowej rzeczywistości i złagodzić cierpienia wywołanego utratą osoby bliskiej; okolicznościami mającymi wpływ na wysokość tego świadczenia pozostają między innymi : zakres doznań osób bliskich(...)(...)Z dużą dozą prawdopodobieństwa zakładać można, iż D. D. (1) dalej aktywnie pomagałby matce, znacznie ograniczając konieczność liczenia na pomoc innych osób – tak jak to ma miejsce w chwili obecnej.

Gdyby w sytuacji kolizyjnej brał również udział inny pojazd jadący w przeciwnym kierunku(...)(...)Byli pogodni, posiadali dobre kontakty ze zmarłą córką, często się spotykali, razem spędzali święta i inne uroczystości rodzinne. (...)Co więcej, także przy założeniu, że w sytuacji kolizyjnej brał również udział inny pojazd jadący w przeciwnym kierunku(...)(...)(...)wypadek, którego następstwem jest śmierć innej osoby albo ciężki uszczerbek na jej zdrowiu, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.

(...)równowartość tej kwoty w walucie innej niż waluta polska, który kredytodawca w zakresie swojej działalności udziela lub daje przyrzeczenie udzielenia konsumentowi. (...)Dane zawarte w tych zestawieniach nie dotyczą operacji innych niż te, które odnosiły się do spornego zobowiązania. (...)(...)oparł i przyczyn, dla których innym dowodem odmówił wiarygodności i mocy dowodowej (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 lipca 1974 r. (...)(...)granicach podniesionego zarzutu, choć na innej podstawie.