Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Płocku

Gdyby wolą ustawodawcy było aby wszelkie przysporzenia pod tytułem darmym podlegały doliczeniu, to inne byłoby brzmienie art. 993 kc. (...)Samo przekonanie powoda, iż celem działania spadkodawcy było wyzucie go z majątku, nie daje podstaw do przyjęcia, iż czynność prawna – umowa o podział majątku wspólnego – była nieważna, albowiem oświadczenie A. C. zostało złożone dla ukrycia innej czynności prawnej – darowizny.

Przepis ten przewiduje, iż za szkodę wyrządzoną przez niezgodne z prawem działanie lub zaniechanie przy wykonywaniu władzy publicznej ponosi odpowiedzialność Skarb Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego lub inna osoba prawna wykonująca tę władzę z mocy prawa. (...)Niektóre z tych wniosków były uwzględniane, inne oddalane; oceną prawidłowości rozstrzygnięcia w tym zakresie zajmował się sąd II instancji, rozpoznając zażalenia powoda.

Teza orzeczenia: Wierzyciel hipoteczny ma prawo do wytoczenia przeciwko dłużnikowi hipotecznemu, nie będącemu dłużnikiem osobistym, powództwa o świadczenie - celem umożliwienia wierzycielowi prowadzenia egzekucji z obciążonej nieruchomości (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 16 lipca 2003 roku sygn. akt V CK 19/02). Powyższe wynika z tego, iż zaspokojenie (...)

W § 8 przedmiotowej umowy kredytowej ustalono, że zabezpieczeniem spłaty kredytu będzie między innymi ustanowienie hipoteki kaucyjnej na rzecz(...)(...)(...)kredytu wraz z odsetkami i innymi należnościami wpisana na rzecz Prokura Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty we W. (odpis z KW – k.30 – 31).

Teza orzeczenia: Istniejące wątpliwości co do przebiegu zdarzenia z punktu I, nie dają się wyjaśnić z uwagi na postawę procesową pokrzywdzonej, która jako matka oskarżonego skorzystała z prawa do odmowy składania zeznań. Należy je tłumaczyć na korzyść oskarżonego, zgodnie z regułą in dubio pro reo. Nie można zatem przypisać oskarżonemu sprawstwa czynu z (...)

W. doprowadził swoją matkę Z. R. (1) do poddania się innej czynności seksualnej w ten sposób,(...)(...)Sąd Okręgowy zważył, co następuje: Kwestia winy P. R. (1) co do pierwszego zarzutu aktu oskarżenia tj. doprowadzenia swojej matki Z. R. (1) do poddania się innej czynności seksualnej budzi poważne wątpliwości. (...)Co ważne, zdaniem świadka S. J. (1) , K. R. (1) przekazywał mu rozbieżne informacje o zdarzeniu – raz twierdził, że był jego naocznym świadkiem, innym razem – że słyszał o tym od matki. (...)Powyższe dowody nie wskazują w sposób jednoznaczny, iż oskarżony P. R. (1) jest sprawcą doprowadzenia swojej matki Z. R. (1) do poddania się innej czynności seksualnej.

Jednakże w jego toku Sąd nie ustalił innych spadkobierców ustawowych spadkodawcy.

Teza orzeczenia: uchyla nakaz zapłaty i oddala powództwo

Zgłosił zarzuty formalne wobec weksla, wskazując, iż : - nad nazwiskami 3 osób nie ma słowa „poręczam ", słowo to jest tylko nad nazwiskiem M. Z. , więc tylko jego można uznać za poręczyciela , weksel nie zawiera terminu płatności, został przedstawiony do zapłaty w innym miejscu, niż wynika to z(...)

Teza orzeczenia: Obowiązkiem stron procesu cywilnego jest wypowiedzenie się o faktach mających istotne znaczenie dla sprawy i nie może się ono ograniczać w przypadku pozwanego jedynie do negowania okoliczności faktycznych podnoszonych przez powoda i to jedynie na zasadzie "powód nie udowodnił, ja temu przeczę".

Pozwany podniósł także, że ostateczne wezwania do zapłaty zostały skierowane przez bank na adres inny niż wskazany w umowie. (...)Jednocześnie pozwany w grudniu 2017 roku odebrał wypowiedzenie umowy spod adresu w S. , w 2020 roku odebrał odpis nakazu zapłaty wydanego w elektronicznym postępowaniu upominawczym i nawet w toku niniejszego procesu nie wskazał żadnego innego swojego adresu. (...)(...)rozwój niezbędny do konkurowania z innymi podmiotami funkcjonującymi na tym rynku. (...)Kredyt zaś udzielony pozwanemu był kredytem konsolidacyjnym, obejmował spłatę zadłużenia z tytułu pięciu innych wierzytelności i to w różnych instytucjach.

Nie jest wystarczające przekonanie strony o innej, niż przyjął Sąd, wadze dowodów i ich odmiennej ocenie (por. wyrok Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 24 kwietnia 2014 r., II Ca 2570/13).