Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Płocku

Podniósł brak legitymacji do zgłaszania wniosku odnośnie działki oznaczonej numerem (...) , bowiem przed doręczeniem mu odpisu wniosku, S. P. (1) przeniósł własność nieruchomości na rzecz innych osób. (...)Okoliczność ta może być ustalona przez Sąd przesłankowo na drodze innego postępowania np. tak jak w niniejszym postępowaniu - o ustanowienie służebności. (...)Nabywanie własności mienia państwowego następowało na podstawie innych przepisów (…). (...)Nie oznacza to jednak, że okoliczność ta nie mogła być wykazywana za pomocą innych środków dowodowych, w tym opinii biegłego.

Co za tym idzie także do zasiedzenia służebności gruntowej stosuje się między innymi terminy widziane w art. 172 k.c. (...)Zakres służebności gruntowej i sposób jej wykonywania, oznacza się w braku innych danych, według współżycia społecznego przy uwzględnieniu zwyczajów miejscowych ( art. 287 k.c. ). (...)Stosując zatem odpowiednio art. 123 k.c. , wskazać należy, iż bieg terminu może zostać przerwany wskutek określonych czynności procesowych, uznania przez posiadacza prawa własności innej osoby, wszczęcia mediacji. (...)Skoro warunkiem rękojmi wiary publicznej ksiąg wieczystych jest nabycie własności nieruchomości przez czynność prawną, to nie chroni ona nabycia w wyniku innych zdarzeń, m.in. zasiedzenia.

Innymi słowy, tylko z samego faktu, że poszkodowany nie może wykazać innej (dodatkowej) przyczyny zdarzenia, nie jest prawidłowe wnioskowanie, według którego wyłączną przyczyną zdarzenia (wypadku komunikacyjnego) jest przyczyna tkwiąca w organizmie poszkodowanego”. (...)Przyczyną zewnętrzną nie może być przyczyna tkwiąca w organizmie poszkodowanego, a żadnej innej ubezpieczony nie udowodnił. (...)Nie jest bowiem wystarczające przekonanie strony o innej niż przyjął sąd wadze (doniosłości) poszczególnych dowodów i ich odmiennej ocenie niż ocena sądu. (...)Dowód z opinii biegłego podlega ocenie Sądu tak jak każdy inny dowód w sprawie.

Teza orzeczenia: Uznanie przez Trybunał Konstytucyjny za niezgodny z Konstytucją przepis stanowiący podstawę prawną decyzji organu rentowego nie stanowi przesłanki do uchylenia lub zmiany decyzji i ponownego przeliczenia prawa do świadczenia na podstawie art. 114 ust.1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( Dz.U. tj.2018r. poz. (...)

Od tego dnia wszedł więc w życie i wywołał skutek w postaci niemożności stosowania tego przepisu przez sądy oraz inne organy także w odniesieniu do stanów faktycznych sprzed ogłoszenia wyroku Trybunału Konstytucyjnego. (...)Wynika to bowiem z innego zakresu przedmiotowego tego przepisu, który nie obejmuje uznania przepisu stanowiącego podstawę prawną wydanej decyzji za niezgodny z Konstytucją . (...)U. t.j. z 2018 r. poz. 1270 ze zm.) ma innych zakres przedmiotowy i musi odnosić się do innych stanów faktycznych. (...)W istocie jest to środek ostateczny, który znajduje zastosowanie gdy inne instrumenty procesowe zawodzą.

Teza orzeczenia: „Tylko osoby, które w okresie od 8 stycznia 2009r. do 31 grudnia 2010r. nabyły i zrealizowały prawo do emerytury bez uprzedniego rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą, na rzecz którego wykonywały zatrudnienie bezpośrednio przez dniem nabycia prawa do emerytury mają prawo do dalszej wypłaty emerytury od dnia 1 października 2011r., bez (...)

Przepisy tracą moc w dniu ogłoszenia orzeczenia Trybunału w Dzienniku Ustaw lub w innym terminie określonym przez Trybunał. (...)(...)jednak Trybunał Konstytucyjny może określić inny termin utraty mocy obowiązującej przepisu. (...)Wykładnia z hierarchii źródeł prawa nie zezwala sądowi na stosowanie aktów normatywnych sprzecznych z aktem normatywnym wyższego rzędu, a Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej jest aktem prawnym nadrzędnym w stosunku do wszystkich innych aktów normatywnych. (...)Nawet wobec stwierdzenia, że ZUS w dacie wydania decyzji wstrzymującej wypłatę emerytury winien liczyć się z niekonstytucyjnością przepisów stanowiących podstawę prawną tej decyzji, jego rozstrzygnięcie nie mogło być inne.

Teza orzeczenia: Wierzyciel przez złożenie wniosku egzekucyjnego w sytuacji, gdy roszczenie zostało zaspokojone, działa bezprawnie i w sposób zawiniony doprowadza do powstania szkody po stronie dłużnika.

Postanowienie wydane przez komornika w dniu 26.06.2014 r. jako prawomocne wiąże strony, sąd ( w tym przypadku – komornika ), inne sądy, inne organy państwowe i organy administracji publicznej ( art. 365 k.p.c. ). (...)Nie mogą być ustalone w innym postępowaniu. (...)Sąd nie może zasądzać czego innego od tego, czego żądał powód, więcej niż żądał powód, ani na innej podstawie faktycznej niż wskazana przez powoda. (...)Nie można zasądzić coś innego niż strona żądała i na podstawie, którą strona w toku procesu wyłącza.

Z kolei z art. 336 kc wynika, że posiadaczem samoistnym rzeczy jest ten, kto postępuje z rzeczą jak właściciel, o czym świadczą okoliczności dostrzegalne dla innych osób, wyrażając tym samym wolę wykonywania względem niej prawa własności. (...)Konieczne jest zatem wykonywanie takich czynności faktycznych, które wskazują na samodzielny stan władztwa, niezależny od woli innych osób. (...)Sąd więc stwierdza zasiedzenie na rzecz zainteresowanego, choćby to była inna osoba niż wnioskodawca oraz określa datę nabycia tego prawa bez względu na jej oznaczenie w żądaniu wniosku. Innymi słowy, zakres niezwiązania sądu żądaniem w postępowaniu o stwierdzenie zasiedzenia dotyczy możliwości określenia innego nabywcy, innej daty nabycia, ewentualnie innego, ograniczonego przedmiotowo zakresu nabycia własności.

Teza orzeczenia: bez tezy

(...)przepisy kodeksu pracy oraz przepisy innych ustaw i aktów wykonawczych, określające prawa i obowiązki pracowników i pracodawców, a także postanowienia układów zbiorowych pracy i innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych,(...)(...)Dyskryminowanie bezpośrednie istnieje wtedy, kiedy pracownik z jednej lub kilku przyczyn określonych w § 1 był, jest lub mógł być traktowany w porównywalnej sytuacji mniej korzystnie niż inni pracownicy. (art. 18 3a § 3). (...)Na tle innych pracowników działu (...) kwalifikacje K. S. (1) wypadły najsłabiej i dlatego został on zwolniony z pracy. (...)Pracodawca nie zastosował wobec niego żadnego z kryteriów dyskryminujących, wskazanych w art. 18 3a § 1 k.p. ani też innych, które mogłyby być za takie uznane w realiach tej konkretnej sprawy.