Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Płocku

Teza orzeczenia: Z naruszeniem obowiązku wydania aktu normatywnego (zaniechaniem legislacyjnym) mamy do czynienia jedynie w przypadkach, gdy obowiązek wydania aktu normatywnego wynika z obowiązującej normy prawnej (norm prawnych). Zasady słuszności, zasady współżycia społecznego lub inaczej ujęte normy lub zasady etyczne nie są wystarczającą podstawą (...)

W tej sytuacji zarząd Powiatu (...) , po ukształtowaniu się w 2010 roku, zlecił prywatnej firmie przeprowadzenie tzw. brenchmarkingu, czyli porównania sytuacji SPZZOZ z innymi podobnymi szpitalami na terenie kraju. (...)Zgodnie z art 417 § 1 k.c. za szkodę wyrządzoną przez niezgodne z prawem działanie lub zaniechanie przy wykonywaniu władzy publicznej ponosi odpowiedzialność Skarb Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego lub inna osoba prawna wykonująca tę władzę z mocy prawa . (...)W myśl w/w przepisu art 417 k.c. , pojęcie wykonywania władzy publicznej obejmuje tylko takie działania które ze swej istoty, a więc ze względu na charakter i rodzaj funkcji przynależnej władzy publicznej wynikają z kompetencji określonych w samej Konstytucji RP oraz z innych przepisów prawa. (...)Obowiązek taki może wynikać z przepisów konstytucyjnych, które wskazują na konieczność uregulowania danej kwestii w ustawie, lub też z innej ustawy, pod warunkiem że samozobowiązanie się ustawodawcy w takiej formie do wydania innej ustawy zostało wyrażone w sposób jednoznaczny.

Teza orzeczenia: Istotne są fakty wywołujące skutki prawne, mogące stanowić źródło praw i obowiązków, a zatem jedynie okoliczności faktyczne ważne z punktu widzenia prawa materialnego mieszczące się w hipotezie normy prawnej mogącej znaleźć zastosowanie w sprawie mają znaczenie dla rozstrzygnięcia.

Pozwany podniósł, że na pieczęci firmowej oraz w treści umowy widnieje nieaktualny adres firmy pozwanego, a w dniu sporządzenia umowy znajdował się w innej części kraju i nie miał fizycznej możliwości spotkania z powodem i podpisania dokumentu. (...)Powód bywał na imprezach imieninowych organizowanych przez pozwanego, podobnie, jak jego inni pracownicy. (...)Przede wszystkim jednak taka opinia nie byłaby opinią w pełni wiarygodną, bowiem opierałaby się ona na materiale porównawczym w postaci innych dokumentów przedłożonych przez powoda, a tym samym dokumentów, co do wiarygodności daty naniesienia pieczęci nie byłoby nadal żadnej pewności. (...)Ze wzajemnego charakteru umowy sprzedaży wynika m.in. zasada jednoczesnego spełniania świadczeń stron, chyba że co innego wynika z ustawy lub umowy ( art. 488 § 1 k.c. ).

Teza orzeczenia: W części umorzono postępowanie; w pozostałym zakresie zasądzono roszczenie; rozstrzygnięto o kosztach procesu.

Powództwo o ustalenie jest zbędne, gdyż Syndykowi przysługiwał inne środki prawne. (...)Sąd nie dał wiary zeznaniom pozwanej A. P. , co do tego, że nie wiedziała w dniu 12 stycznia 2016 r. o innych wierzycielach matki. (...)Wskazując, bowiem, że pozwani nie spłacili innych wierzycieli bo nie starczyło środków, jednocześnie podała, iż nie miała wiedzy, iż tacy są. (...)Dba bowiem o prawa wszystkich wierzycieli dłużniczki, a nie tylko o prawa pozwanych oraz jej innych krewnych, co było motywem działania pozwanych.

W innym przypadku jej zawarcie miałoby charakter przypadkowy i losowy, co pozostaje w sprzeczności z podstawowymi zasadami prowadzenia jakiejkolwiek działalności gospodarczej. (...)(...)w samym pojeździe, ale także inne wydatki, których poszkodowany nie musiałby ponieść, gdyby zdarzenie nie wystąpiło, a które służą ograniczeniu negatywnych następstw doznanych przez poszkodowanego w wyniku uszkodzenia pojazdu. (...)Co jednak istotne, wydatki te muszą być celowe, zatem poniesione za korzystanie z innego pojazdu w takim zakresie, w jakim poszkodowany korzystałby ze swojego środka lokomocji, gdyby mu szkody nie wyrządzono. (...)Naprawa pojazdu (lub nabycie innego) była możliwa dopiero we wrześniu.

Na drodze przed miejscem zdarzenia nie było innych znaków pionowych (ostrzegawczych, zakazu, nakazu, informacyjnych). (...)(...)jest ten, kto wyrządził szkodę innej osobie na skutek swojego działania lub zaniechania. (...)Zgodnie bowiem z treścią art. 20 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych , do zarządcy drogi należy w szczególności utrzymanie nawierzchni drogi, chodników, drogowych obiektów inżynierskich, urządzeń zabezpieczających ruch i innych urządzeń związanych z drogą. Przez utrzymanie drogi natomiast należy rozumieć wykonywanie robót konserwatoryjnych, porządkowych i innych zmierzających do zwiększenia bezpieczeństwa i wygody ruchu.

W innej sytuacji nie zawarłby umowy przedwstępnej sprzedaży nieruchomości. (...)Sąd Rejonowy odmówił wiary zeznaniom reprezentanta powoda jedynie w zakresie w jakim twierdził, że oddanie nieruchomości w posiadanie pozwanemu wynikało jeszcze z jakiejś innej umowy niż ww. umowa przedwstępna. (...)Przywoływane warunki tj. wynajmowanie jej osobom trzecim czy naruszenie zasad współpracy między stronami w zakresie innych umów, mogły być przecież wprowadzone do umowy objętej aktem notarialnym, co leżało w interesie powoda, będącego przedsiębiorcą. (...)Tym samym gdyby powodowa spółka faktycznie nie wyrażała zgody na oddanie nieruchomości w posiadanie zależne innej osobie aniżeli pozwany - jak(...)

(...)została wymieniona przez wnioskodawczynię na inną. (...)Sąd nie uwzględnił jedynie tych ruchomości, które nie mogły zostać uznane za majątek stron, bo należały do innych osób (rodziców wnioskodawczyni) bądź nie istniały już w chwili ustania wspólności majątkowej, a nie dało się ustalić, co ewentualnie mogło się z nimi stać. (...)Natomiast jeśli idzie o zarzuty wnioskodawczyni dotyczące składu majątku wspólnego, to są one uzasadnione z uwagi na inną ocenę prawną niż ta, jakiej dokonał Sąd I instancji. (...)Sąd II instancji nie przesądził jednak, że zakupy na ten cel nie pochodziły z majątku wspólnego, ale wyeliminował je ze składników ruchomych z uwagi na to, że jako części składowe budynku, nie mogą być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych ( art. 47 § 1 kc ).

Teza orzeczenia: Nabywca wierzytelności niebędący bankiem nie może powoływać się na przerwę biegu przedawnienia spowodowaną wszczęciem postępowania egzekucyjnego na podstawie bankowego tytułu wykonawczego, zaopatrzonego w klauzulę wykonalności.

Zgodnie z art. 123 § 1 k.p.c. bieg przedawnienia przerywa się m. in. przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw(...)(...)W związku z tym przyjmuje się, że nabywca wierzytelności przez umowę przelewu uzyskuje jedynie prawo do wierzytelności objętej dotychczasowym tytułem wykonawczym, a nie uprawnienie do kontynuowania wszczętego wcześniej przez inny podmiot postępowania. (...)Brak jest więc podstaw do twierdzenia, że skutek rozpoczęcia biegu przedawnienia na nowo po umorzeniu postępowania egzekucyjnego może odnosić się do sytuacji gdy uprawnionym do wszczęcia ponownej egzekucji jest już inny niż wymieniony w pierwotnym tytule wykonawczym wierzyciel. (...)Powód nie wykazał zaistnienia po tym czasie jakichkolwiek innych okoliczności skutkujących przerwą biegu przedawnienia.