Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Płocku

Teza orzeczenia: Wszakże oskarżony w czasie popełniania czynu zabronionego był osobą młodocianą, gdyż nie ukończył 21 roku życia, a w dacie wyrokowania 24 lat (art. 115 § 10 k.k.) i w związku z tym wymierzając karę, sąd miał obowiązek, stosownie do treści przepisu art. 54 § 1 k.k., kierować się przede wszystkim tym, aby sprawcę wychować. Tak więc względy (...)

Do M. U. ,,dzwonił” w sprawie telefonu z numeru zarejestrowanego na kogoś innego z karty SIM zamówionej na allegro, co ocenił jako głupi pomysł (k.71-72). (...)Dlatego sąd uznał, mimo braku tożsamości drugiego pokrzywdzonego, ale też braku innych dowodów potwierdzających oszustwo, że wyjaśnienia samego oskarżonego w tym zakresie (k.60) również zasługują na walor wiarygodności i są wystarczające do poczynienia ustaleń. (...)Jednak sąd nie dysponując innymi dowodami, które czyniłyby stuprocentową pewność(...)mogło dojść również w zupełnie innych okolicznościach, a w szczególności mogła jej dokonać inna niż oskarżony osoba, która dodatkowo mogła również stać za ich puszczeniem w obieg.

Zeznania pozostałych, niewymienionych wyżej świadków, które zostały ujawnione w toku rozprawy głównej na podstawie art. 443§2 k.p.k. , nie wnosiły do sprawy nic innego niż dowody, na których sąd się oparł. (...)Trudno zresztą w inny sposób oceniać jaki był zamiar sprawcy, gdy on sam tego dokładnie nie wie. (...)Przemawiają za tym jednakowo względy indywidualno jak i ogólnoprewencyjne, z uwagi na niebezpieczeństwo zagrażające ze strony oskarżonej innym osobom, a wynikające z nadmiernych,(...)(...)(...)umysłowym, ale już nie z innym zakłóceniem czynności psychicznych w rozumieniu art. 31§2 k.k. – ad casum implikowanym organicznym uszkodzeniem ośrodkowego układu nerwowego.

Natomiast ogrodzenie, znajdujące się w obecnej lokalizacji pomiędzy działkami nr (...) , powstało po roku 1988 r., a przed rokiem 2004, wcześniej istniało, ale w innym miejscu. (...)Konieczne jest zatem wykonywanie takich czynności faktycznych, które wskazują na samodzielny stan władztwa, niezależny od woli innych osób. postanowienie SN z 9 grudnia 2014 r., sygn. akt III CSK 354/13, LEX nr 1640250). (...)Niezależnie o wyżej poczynionych uwag, Sąd stwierdził, że skoro ogrodzenie było posadowione przed 1988 r. w innym miejscu, to przesunięcie go w głąb działki uczestnika postępowania, w całości wyklucza dobrą wiarę wnioskodawcy i jego poprzedników prawnych. (...)Wobec tak wyraźnych sprzeczności w zeznaniach świadków, należało odnieść się do innych dowodów.

(...)dokumentów urzędowych wynikało, że ktoś inny jest właścicielem nieruchomości, 3 naruszenie art. 233 § 1 k.p.c. przez dowolną ocenę materiału dowodowego, bez wszechstronnego rozważenia całego materiału dowodowego, w tym pominięcie jego istotnych elementów. (...)Jej rozterki wyrażane w dalszej części zeznań, mowa o użytkowaniu, wynikały ze świadomości, że nie zawarto umowy w przewidzianej prawem formie i formalnym właścicielem jest inna osoba. (...)Nawet w sytuacji, w której samoistny posiadacz w złej wierze zwraca się do właściciela lub innej osoby, którą uważa za właściciela,(...)przymiotu samoistności, chyba że z innych okoliczności wynika, że rezygnuje z samodzielnego i niezależnego od woli innej osoby władania rzeczą.

Pozwany zaprzeczył, aby powód poniósł jakikolwiek uszczerbek na zdrowiu oraz aby nie udzielał mu należytej opieki medycznej, a także by inne jego działania przyczyniły się do pogorszenia stanu zdrowia powoda. (...)(...)niezależnie od ochrony przewidzianej w innych przepisach. (...)Skoro ustawodawca dopuszcza takie, a nie inne warunki bytowe osób osadzonych w zakładzie karnym, nie można uczynić pozwanemu skutecznego zarzutu naruszenia dóbr osobistych. (...)W ocenie Sądu I instancji nie ma też podstaw do przyznania zadośćuczynienia za narażenie powoda na spowodowanie ciężkiego rozstroju zdrowia przez wystawienie go na bezpośrednie zagrożenie zarażeniem chorobami zakaźnymi od innych osadzonych.

Od tej zasady istnieją trzy wyjątki, w tym między innymi Trybunał - w myśl art. 190 ust. 3 Konstytucji - może określić inny termin utraty mocy obowiązującej aktu normatywnego. (...)(...)używanego pojazdu samochodowego, przywiezionego z innego państwa członkowskiego, lecz nie nakazuje pobrania takiej opłaty w związku z nabyciem w Polsce używanego pojazdu samochodowego, jeżeli został on już tam zarejestrowany. (...)Właściwość sądu powszechnego nie musi wynikać z pozytywnej normy, ustanawiającej jego kompetencję, wystarcza brak regulacji ustawowej, przekazującej ją innemu sądowi. (por. postanowienie Sądu Najwyższego(...)(...)Oznacza to, że do czasu upływu okresu utraty mocy obowiązującej, sądy i inne organy państwowe winny stosować ten przepis. (por. wyrok Sądu Najwyższego z 20 kwietnia 2006r., IV CSK 38/06, LEX nr 398455).

Teza orzeczenia: nie narusza godności skazanego przebywanie (...) w celi zagrzybionej, wymagającej remontu i nie odpowiadającej standardom estetycznym i użytkowym, wynikające z ogólnej trudnej sytuacji materialnej zakładu karnego, obejmującej wiele osób odbywających karę pozbawienia wolności.

Za szkodę wyrządzoną przez niezgodne z prawem działanie lub zaniechanie przy wykonywaniu władzy publicznej ponosi odpowiedzialność Skarb Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego lub inna osoba prawna wykonująca tę władzę(...)(...)Ustawowe ograniczenia praw i wolności osób odbywających karę pozbawienia wolności zamieszczone są między innymi w kodeksie karnym wykonawczym ,(...)(...)W literaturze i orzecznictwie przyjmuje się, że godność człowieka konkretyzuje się w poczuciu własnej wartości i oczekiwaniu szacunku ze strony innych ludzi a miernikiem oceny, czy(...)(...)(...)odczuwał dyskomfort przebywając w warunkach innych, niż przez siebie oczekiwane, żądanie przyznania zadośćuczynienia uznać należało za bezzasadne.

Teza orzeczenia: oddala powództwo

(...)nie leczył się z powodów innych, niż zwyrodnienie kręgosłupa – na badanie RTG oczekiwał 2 miesiące, przyjmował w związku z tym schorzeniem leki przeciwbólowe. (...)(...), czy też nakazanie podjęcia innych działań zmierzających do usunięcia skutków naruszenia dóbr osobistych ( art. 24 § 1 kc ). (...)Ustawowe ograniczenia praw i wolności osób odbywających karę pozbawienia wolności zamieszczone są między innymi w kodeksie karnym wykonawczym ,(...)(...)(...)złożenie przeprosin i przeniesienie do innego zakładu karnego lub celi ( nota bene powód nie wskazał, w którym Zakładzie Karnym w Polsce, czy też w której celi ZK w P. panujące warunki nie będą naruszać jego dóbr osobistych).