Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Płocku

S. Ś. powinna korzystać z systemu środowiskowego wsparcia w samodzielnej egzystencji, stałej lub długotrwałej opieki bądź pomocy innej osoby w związku ze znaczną ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji. (...)Sąd pierwszej instancji odrzuci na posiedzeniu niejawnym apelację wniesioną po upływie przepisanego terminu, nieopłaconą lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również apelację, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie. Wskazać należy, że apelacja z innych przyczyn niedopuszczalna, to w szczególności apelacja w stosunku do orzeczenia nieistniejącego.

Zgodnie z art. 58 § 1 kc czynność prawna sprzeczna z ustawą albo mająca na celu obejście ustawy jest nieważna, chyba że właściwy przepis przewiduje inny skutek, w szczególności ten, iż na miejsce nieważnych postanowień czynności prawnej wchodzą odpowiednie przepisy ustawy.

Podobnej treści umowa została podpisana w dniu 28 lutego 1923r. z innymi właścicielami gruntów, przez które miała przebiegać kolejka. (...)Małżonkowie S. oświadczyli ponadto, że nie mają żadnego innego gospodarstwa, ani go nie dzierżawią. (...)Stale korzystał z niego ojciec uczestniczki J. C. , jej dziadek i pradziadek, nie mając innej możliwości dojazdu do siedliska i pól. (...)Była to jednorazowa czynność, która nie pociągnęła za sobą żadnych innych starań o zapewnienie sobie wyłącznego posiadania pasa gruntu po kolejce wąskotorowej.

Teza orzeczenia: Wysokość odpowiedniej sumy, której przyznanie przewiduje art. 445 § 1 k.c., zależy więc przede wszystkim od rozmiaru doznanej przez poszkodowanego krzywdy, ustalonej przez sąd przy uwzględnieniu całokształtu okoliczności sprawy. O rozmiarze należnego zadośćuczynienia pieniężnego powinien więc decydować w zasadzie stopień cierpień fizycznych i (...)

Jest zależny od osób innych. (...)W przeciągu całego swojego życia nie pracował w żadnym innym zakładzie. (...)Opiekę tę sprawowały osoby najbliższe kosztem innych swoich obowiązków. (...)Można powiedzieć, że nic innego, pozwalającego na utrzymanie nie potrafi robić.

Teza orzeczenia: Gmina, realizując zadania zlecone, działa w imieniu administracji rządowej i na jej odpowiedzialność. Przekazane jej zadania zlecone, odróżniane od zadań własnych gminy, nie tracą bowiem charakteru zadań z zakresu administracji rządowej. Nie ma więc w tym wypadku zastosowania zasada, że jednostka samorządu terytorialnego wykonuje zadania (...)

(...)ustawach organom samorządu terytorialnego lub innym organom . (...)(...)– Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2004r.162.1692 ze zm.). (...)Pierwsze z nich nie regulowały odrębnie odpowiedzialności gminy, ani innych jednostek samorządu terytorialnego. (...)Uznano wówczas, że powierzenie nie oznacza, że zadania przestały być zadaniami administracji rządowej, a jej organ wyręczył się jedynie innymi osobami przy ich realizacji.

W związku z wypadkiem u powódki nie doszło ponadto do organicznego uszkodzenia układu nerwowego, nie występuje u niej również żaden inny uszczerbek na tle neurologicznym. (...)W przypadku ostrej reakcji na stres jest to okres kilku dni a innego rodzaju zaburzenia związane z narażeniem na stres utrzymują się maksymalnie do 6 miesięcy. (...)Te oraz inne wątpliwości nie mogły zostać wyjaśnione w postaci opinii uzupełniającej, ponieważ w toku postępowania biegła została skreślona z listy biegłych sądowych. (...)Poza dolegliwościami bólowymi biodra, brak jest jakichkolwiek innych nieprawidłowości.

Sąd Rejonowy uznał, że brak podstaw do ustalenia, że słup ten został posadowiony w innym miejscu niż poprzednio, bowiem, jak wynika z decyzji obejmowała ona jedynie zgodę na wymianę słupa, a nie przebudowę linii. (...)Stanowisko to wyrażone zostało w szczególności właśnie w odniesieniu do przedsiębiorstw energetycznych i innych przedsiębiorstw przesyłowych, które do dnia(...)na swoją rzecz własności ani innych praw rzeczowych (porównaj między innymi postanowienia Sądu Najwyższego z dnia: 25 stycznia 2006 r.

Z kolei z art. 336 kc wynika, że posiadaczem samoistnym rzeczy jest ten, kto postępuje z rzeczą jak właściciel, o czym świadczą okoliczności dostrzegalne dla innych osób, wyrażając tym samym wolę wykonywania względem niej prawa własności. (...)Konieczne jest zatem wykonywanie takich czynności faktycznych, które wskazują na samodzielny stan władztwa, niezależny od woli innych osób. (...)Sąd więc stwierdza zasiedzenie na rzecz zainteresowanego, choćby to była inna osoba niż wnioskodawca oraz określa datę nabycia tego prawa bez względu na jej oznaczenie w żądaniu wniosku. Innymi słowy, zakres niezwiązania sądu żądaniem w postępowaniu o stwierdzenie zasiedzenia dotyczy możliwości określenia innego nabywcy, innej daty nabycia, ewentualnie innego, ograniczonego przedmiotowo zakresu nabycia własności.