Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Płocku

Teza orzeczenia: powództwo oddala

Ocena czy nastąpiło naruszenie dobra osobistego nie może być dokonywana wg miary indywidualnej wrażliwości osoby, która czuje się dotknięta zachowaniem innej osoby, ale musi być dokonywana przy zastosowaniu kryteriów obiektywnych ( Wyrok SA w Łodzi w sprawie I Cr 341/96). (...)Nie dopuszcza żadnej innej koncepcji leczenia , poza „ swoją własną”.

Teza orzeczenia: W pojęciu "rażącej niewdzięczności" nie mieszczą się zachowania, które mogą być oceniane jako niewłaściwe, z racji naruszenia reguł życia w rodzinie, ale nie wykraczają poza granice zwykłych konfliktów życia codziennego, zwłaszcza jeśli konflikt taki jest sprowokowany lub podtrzymywany na skutek zachowań samego darczyńcy.

Jedynym celem pozwanej było zniszczenie dobrej reputacji powoda, oczernienie go w oczach innych i poniżenie jego godności osobistej. (...)Po pewnym czasie okazało się, że pozwana dopuściła się zdrady małżeńskiej i będąc z powodem utrzymywała zażyłe relacje z innym mężczyzną. (...)W tym samym czasie związał się już z inną kobietą i nie był zainteresowany ratowaniem relacji z żoną. (...)Powód związał się z inną kobietą, pozwana musiała się wyprowadzić.

Teza orzeczenia: Ustawodawca wprowadzając do kodeksu cywilnego pojęcie „rażącej niewdzięczności” nie zawarł w żadnym z przepisów jego definicji. W doktrynie i orzecznictwie przyjmuje się, że przez pojęcie to należy rozumieć tylko takie czynności obdarowanego (działania lub zaniechania), które są skierowane przeciwko darczyńcy z zamiarem nieprzyjaznym. Chodzi (...)

W zakresie dowodu z przesłuchania stron Sąd odmówił wiary przesłuchaniu powódki w zakresie w którym wskazała ona na złą opiekę sprawowaną przez pozwaną nad rodzicami, że nie podawała im insuliny i innych leków, nie sprawdzała poziomu cukru.

Teza orzeczenia: Zgodnie z art 11 ust 2 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o pośrednictwie ubezpieczeniowym, która obowiązywała do dnia 1 października 2018 roku agent ubezpieczeniowy wykonujący czynności agencyjne na rzecz więcej niż jednego zakładu ubezpieczeń w zakresie tego samego działu ubezpieczeń, zgodnie z załącznikiem do ustawy o działalności (...)

Jak sama pozwana wskazała pierwszy raz wystawiała taką polisę na rzecz (...) , ale czyniła to wcześniej na rzecz innych towarzystw ubezpieczeniowych. (...)Pierwszym jest wina umyślna (zamiar, dolus ), która polega na tym, że sprawca chce dokonać czynu bezprawnego albo przynajmniej godzi się na to, zmierzając swoim zachowaniem do innego niż ten czyn rezultatu. (...)Wówczas również powód nie byłby narażony na stratę, bowiem miałby możliwość skorzystania z oferty innego agenta ubezpieczeniowego, albo innego towarzystwa ubezpieczeniowego. (...)Inną kwestią jest wysokość należnego powodowi od pozwanej odszkodowania.

W judykaturze dostrzega się, że zeznania świadków składane w toku procesów sądowych nader często dotykają dóbr osobistych, a te same wypowiedzi w innych warunkach byłyby uznane za bezprawne. (...)Inną kwestią jest kwestia stanu świadomości I. T. . (...)Inną rzeczą jest jednak stan świadomości pozwanego, który nie musiał przecież ustalać, czy słowa wypowiedziane przez I. T. są prawdziwe czy nie. (...)Innymi słowy w procesie takim rolą powoda jest udowodnienie dodatkowo fałszywości zeznań składanych przez świadka i to w znaczeniu subiektywnym.

Teza orzeczenia: Obowiązkiem stron procesu cywilnego jest wypowiedzenie się o faktach mających istotne znaczenie dla sprawy i nie może się ono ograniczać w przypadku pozwanego jedynie do negowania okoliczności faktycznych podnoszonych przez powoda i to jedynie na zasadzie „powód nie udowodnił, a ja temu przeczę”. Taka postawa procesowa strony pozostaje w (...)

Nadto wniósł o zasądzenie kosztów sądowych w kwocie 1.283,00 zł i zwrotu innych kosztów w kwocie 12,83 zł. (...)W toku procesu nie przedstawili również żadnych dowodów spłat innych niż powód. (...)Trudno zaś, aby powód w inny sposób miał dowodzić te okoliczności. (...)Pozwani w toku niniejszego procesu nie zgłosili zaś nawet własnego twierdzenie, iż spłacili to zobowiązanie, czy też że spłacili je w wysokości innej niż to wskazał powód.

Teza orzeczenia: Pomijając sytuacje, gdy weksel jest płatny za okazaniem (art. 34), posiadacz weksla powinien go przedstawić do zapłaty dłużnikowi głównemu. Jest nim trasat (akceptant po przyjęciu) bądź wystawca przy wekslu własnym. Dopiero z chwilą przedstawienia weksla do zapłaty następuje przekształcenie wierzytelności wekslowej w dług oddawczy (por. art. (...)

Zgodnie z nią bank udzielił kredytobiorcy kredytu w walucie polskiej do kwoty 9.766.423,00 zł z przeznaczeniem na spłatę innych zobowiązań kredytowych oraz refinansowanie poniesionych(...)(...)O tym rozstrzygają inne przepisy prawa wekslowego ( art. 42, 46, 53 ). (...)W zwłokę popadają także inni dłużnicy wekslowi (M. Czarnecki, L. Bagińska: Prawo wekslowe i czekowe.

(...)z nich, że ponosił on inne koszty utrzymania samochodu niezbędnego w prowadzonej działalności gospodarczej (np. zakup amortyzatorów samochodowych), należało uwzględnić także wydatki z tego tytułu. (...)Łącznie zatem Sąd uznał za zasadne ustalenie, że mąż powódki ponosił koszty działalności gospodarczej ujawnione w rejestrze zakupu VAT oraz inne w łącznej kwocie około 11.000 zł rocznie.