Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Płocku

Teza orzeczenia: 1. zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 7900zł wraz z odsetkami ustawowymi od 06.07.2013r. do dnia zapłaty, 2. w pozostałym zakresie oddala powództwo, 3. znosi koszty procesu, 4. odstępuje od obciążania powoda kosztami sądowymi.

Działka nr (...) oddana została w dzierżawę w zamian za opłacanie podatku i innych świadczeń związanych z użytkowaniem gruntu (umowa dzierżawy k. 45-47), wcześniej była uprawiana przez właściciela; działka nr (...) wykorzystywana była przez właściciela jako łąka (zeznania powoda k. 144). (...)(...)kwestię zastosowania takich, a nie innych przyjętych współczynników mających wpływ na wysokość wynagrodzenia za korzystanie z nieruchomości.

Teza orzeczenia: zasądza na rzecz powoda (...) od pozwanego (...) kwotę 100.000 zł z odsetkami ustawowymi od 20 marca 2013r. do dnia zapłaty... zasądza od pozwanego (...) na rzecz powódki (...) kwotę 120.000 zł z odsetkami ustawowymi od 20 marca 2014r. do dnia zapłaty

Skoro na gruncie tego przepisu posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem pojazdu szkodę, której następstwem jest między innymi śmierć, to w ramach zawartej(...)(...)Sąd wziął pod uwagę także sytuację osobistą i materialną powodów, która nie odbiega od poziomu życia innych polskich emerytów.

(...)możliwości rozszerzenia takiego uprawnienia na inne przypadki utraty prawa własności zwłaszcza w drodze zasiedzenia. (...)W dacie bowiem złożenia pozwu istniała inna sytuacja faktyczna i prawna, jako że nie upłynął jeszcze wówczas termin zasiedzenia służebności gruntowej i powodowie mogli oczekiwać, iż ich żądanie zostanie uwzględnione, a \kosztami procesu będzie obciążony pozwany.

Teza orzeczenia: Milczenie adresata może być poczytane za przyjęcie oferty tylko wtedy, gdy taki wniosek uzasadniają okoliczności dotyczące wzajemnych stosunków stron. Ustawodawca wprost uregulował taką instytucję jedynie w przypadku przedsiębiorców (art. 682 k.c.).

Analogicznie Sąd w tym samym zakresie odmówił wiary zeznaniom świadka U. F. (k. 134 – 138) tj. babci macierzystej pozwanego, która zeznawała w sposób fragmentaryczny, zasłaniając się co do niektórych kwestii niewiedzą, a co do innych brakiem obecności przy rozmowach. (...)Pozwany w toku procesu przyjął bowiem inną linię obrony niż ta zaprezentowana w odpowiedzi na pozew i podtrzymywana przez jego rodziców zeznających, jako świadków.

Sąd Najwyższy w postanowieniu z 21 listopada 2019 r. w sprawie III CSK 120/19 (LEX nr 2763399) wskazał, że pozwolenie na budowę i inne akty administracyjne, wydawane w toku(...)(...)Inne stanowisko zakłada, że dobra wiara(...)

Powyższe świadczy o tym, że powód potrafił podjąć prawidłowe czynności, jego stan zdrowia pomimo rzekomych problemów psychicznych i innych schorzeń nie przeszkodził mu w podjęciu czynności procesowych. (...)Samo doręczenie to nie jest ograniczone, tak jak to przewiduje art. 41 k.p. do nieuprawnionego wypowiedzenia umowy o pracę w czasie urlopu pracownika, lub innej "usprawiedliwionej nieobecności pracownika w pracy", może być zatem dokonane w każdym czasie.

Sąd podkreślił również, że działania powoda w powyższym zakresie nie mogą mieć charakteru nieograniczonego, przez co naruszyłyby one prawa przysługujące innemu podmiotowi. (...)Należy także zauważyć, że zarówno powód, jak też inni właściciele lokali, mieli możliwość zapoznania się z dokumentacją wspólnoty na corocznych zebraniach, w których uczestniczył także powód.

Teza orzeczenia: (...) strona, która z różnych przyczyn nie wystąpiła ze skargą na przewlekłość może dochodzić w drodze odrębnego postępowania zadośćuczynienia czy odszkodowania za krzywdę czy szkodę doznaną na skutek opieszałego rozpoznania sprawy. W takiej sytuacji powód musi jednak wykazać zarówno to, że doszło do przewlekłości postępowania, jak i fakt (...)

Nadto podnieść również należy, iż w innych prowadzonych z udziałem powoda procesach, w których Sąd dopuszczał dowód z przesłuchania stron i zlecał przeprowadzenie go w drodze pomocy sądowej, powód odmawiał składania zeznań, prowadząc jedynie do wydłużenia czasu trwania procesu. (...)Zgodnie z art. art. 417 § 1 k.c. za szkodę wyrządzoną przez niezgodne z prawem działanie lub zaniechanie przy wykonywaniu władzy publicznej ponosi odpowiedzialność Skarb Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego lub inna osoba prawna wykonująca tę władzę z mocy prawa.