Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Płocku

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 października 2018 r.

Sąd Okręgowy w Płocku IV Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Jarosław Pejta

SSO Joanna Świerczakowska

SSO Małgorzata Szeromska (spr.)

Protokolant: Katarzyna Lewandowska

po rozpoznaniu na rozprawie 27 września 2018 r.

sprawy z powództwa M. S.

przeciwko (...) S.A. w S.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Płońsku z 20 kwietnia 2018 r.

sygn. akt IC 838/16

1.  oddala apelację;

2.  zasądza od (...) S.A. w S. na rzecz M. S. kwotę 1800 (jeden tysiąc osiemset) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania za II instancję.

Sygn. akt IV Ca 502/18

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Płońsku wyrokiem z 20 kwietnia 2018 r. zasądził od (...) S.A. w S. na rzecz M. S. kwotę 30.000 zł z ustawowymi odsetkami, oddalił powództwo w pozostałej części i rozstrzygnął o kosztach procesu.

Istotne ustalenia faktyczne poczynione przez Sąd Rejonowy i stanowiące podstawę rozstrzygnięcia były następujące:

8 czerwca 2012 roku w S. o godzinie 23.40 doszło do zdarzenia drogowego w wyniku, którego został poszkodowany powód M. S.. Kierujący pojazdem marki O. (...) Ł. M. nie zachował należytej ostrożności i doprowadził do zderzenia z prawidłowo jadącym z naprzeciwka pojazdem M. A., którym poruszał się M. S.. Kierowca samochodu O. (...) oddalił się z miejsca zdarzenia. Po wypadku powód został przewieziony do szpitala w P., gdzie stwierdzono uraz głowy, złamanie kości nosa i złamanie mostka. Powód po udzieleniu mu pomocy w szpitalnym oddziale ratunkowym odmówił pozostania w szpitalu i udał się do domu. W dniu 11 czerwca 2012 roku zgłosił się do lekarza rodzinnego, a następnie do poradni chirurgicznej z powodu bólu głowy, klatki piersiowej i kręgosłupa. Stwierdzono uraz głowy i szyi oraz dyskopatię. Zalecono powodowi noszenie kołnierza S. przez cztery tygodnie i stosowanie leku przeciwbólowego. Skierowano powoda do poradni neurochirurgicznej. Z uwagi na dolegliwości bólowe kręgosłupa po wypadku i drętwienie lewej ręki powód wykonał badanie rezonansu magnetycznego, które wykazało centralną, podwięzadłową przepuklinę jądra miażdżystego C6-7 uwypukloną w kierunku kanału kręgowego na 4 mm, która uciska worek opony twardej i rdzeń kręgowy. W związku z wypadkiem powód pozostawał na zwolnieniu lekarskim do 14 września 2012 roku. W dacie zdarzenia powód prowadził własne gospodarstwo rolne o powierzchni 10 ha, oraz dodatkowo pracował w gospodarstwie rolnym swoich rodziców. Ojciec powoda był wówczas całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie z powodu przebytej operacji guza mózgu oraz implantów w kręgosłupie. Matka powoda nie osiągnęła wtedy wieku emerytalnego i rodzice nie mogli przekazać powodowi gospodarstwa rolnego. Powód z powodu odniesionych urazów nie był zdolny do pracy w polu, prosił więc o pomoc sąsiadów, którzy dwukrotnie ścięli trawę z ponad 5 ha, a następnie po jej wysuszeniu zwinęli w bałdy i zwieźli do gospodarstwa. W lipcu 2012 roku A. S. (1) i A. S. (2) pomagali przy żniwach. Odbierali zboże od kombajnu i zwieźli je do stodoły, następnie sprasowali słomę i zwieźli do siedliska. Po zbiorach A. S. (2) zniszczył rżysko agregatem ścierniskowym. Za wykonane prace powód zapłacił łącznie sąsiadom 4130 zł. Prace zostały wykonane sprzętem powoda, on także zapewnił paliwo. Powód nie był zdolny do pracy w gospodarstwie do września 2012 roku. Doznany przez powoda uraz mostka wiązał się z silnymi dolegliwościami bólowymi przez okres od 8 do 12 tygodni, które mogły występować przy każdym oddechu, również złamanie nosa wiązało się z bólem przez okres do 6 tygodni. Powód aktualnie ma 34 lata, jest rolnikiem i właścicielem gospodarstwa rolnego o powierzchni 25 ha. Powód do chwili obecnej odczuwa dolegliwości bólowe mostka na zmianę pogody lub, gdy więcej popracuje. Powoda boli także kręgosłup szyjny, gdy pracuje. Drętwieją mu także ręce, ma uczucie mrowienia palców obu rąk. Do dnia wypadu powód nie miał dolegliwości ze strony kręgosłupa i nie przeprowadzał żadnej diagnostyki kręgosłupa. W wyniku złamania nosa ma skrzywioną przegrodę nosową, co utrudnia mu oddychanie lewą dziurką, z tego powodu powód w nocy chrapie. W wyniku wypadku M. S. doznał trwałego i długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, który:

• w sferze ortopedycznej wyniósł 2 % (uszczerbek ten ma charakter długotrwały i związany jest ze złamaniem mostka bez zniekształceń klatki piersiowej)

• w sferze chirurgicznej na poziomie 3%(uszczerbek trwały związany ze złamaniem nosa i skrzywieniem przegrody nosowej oraz mało widoczną blizną pourazową u podstawy nosa o wymiarach około 10 x3 mm)

• w sferze neurochirurgicznej na poziomie 5% ( uszczerbek związany z wystąpieniem zespołu korzeniowego mieszanego pourazowego w przebiegu choroby zwyrodnieniowej kręgosłupa szyjnego z ograniczeniem ruchów czynnych i biernych kręgosłupa szyjnego).

Odniesione przez powoda urazy spowodowały okresową niezdolność do pracy. Sprawca zdarzenia drogowego z 8 czerwca 2012 roku miał zawartą umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych z (...) E. Hestia w S., poprzednikiem prawnym powoda. Decyzją z dnia 20 marca 2015 roku (...) S.A. w S. przyznało na rzecz powoda kwotę 8225,62 zł , w tym kwotę 7500 zł tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę wynikającą z uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia, 185,62 zł tytułem zwrotu kosztów dojazdu do placówek medycznych, 450 zł tytułem zwrotu kosztów leczenia i 90 zł tytułem zwrotu kosztów zakupu leków. W dniu 8 czerwca 2015 roku powód złożył do sądu wniosek o zawezwanie do próby ugodowej w której wezwał (...) S.A. w S. do zapłaty kwoty 42 500 zł tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę wynikającą z uszkodzenia ciała i rozstroju zdrowia doznanego w wypadku drogowym w dniu 8 czerwca 2012 roku i kwoty 4130 zł tytułem odszkodowania w związku z koniecznością zapłaty za pomoc w gospodarstwie rolnym w okresie niezdolności powoda do pracy. Do zawarcia ugody przed sądem nie doszło.

W ocenie Sądu Rejonowego powód doznał krzywdy na skutek zdarzenia drogowego z 8 czerwca 2012 roku. Krzywda ta związana jest z cierpieniem fizycznym odczuwanym na skutek obrażeń ciała i ich skutków jak również z cierpieniem psychicznym wywołanym bólem spowodowanym naruszeniem czynności narządów ciała. Powód jest rolnikiem, więc wykonuje pracę fizyczną. Praca w gospodarstwie stanowi źródło jego utrzymania. Przebyte urazy są więc dla niego szczególnie dokuczliwe. Z opinii biegłych z zakresu chirurgii i neurochirurgii wynika, ze doznane przez powoda urazy mają charakter trwały lub długotrwały. Biorąc pod uwagę rodzaj doznanych przez powoda cierpień fizycznych i psychicznych, ich intensywność oraz długotrwały okres ich odczuwania Sąd uznał, że żądana przez M. S. kwota nie była wygórowana nawet przy uwzględnieniu już wypłaconej przez ubezpieczyciela kwoty 7500 zł , zwłaszcza, że powód jest osobą młodą i do końca życia będzie odczuwać skutki wypadku w postaci skrzywienia przegrody nosowej czy bólów mostka, a także dolegliwości ze strony kręgosłupa szyjnego. Powód przed wypadkiem miał zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa, ale nie dawały żadnych objawów.

Sąd Rejonowy uznał także za zasadne żądanie zasądzenia kwoty 4130 zł tytułem odszkodowania w związku z koniecznością zapłaty za pomoc w gospodarstwie w okresie niezdolności do pracy powoda.

Apelację od tego orzeczenia złożył pozwany, zaskarżając wyrok w części przekraczającej zasądzenie kwoty 17.500 zł oraz w zakresie rozstrzygnięcia o kosztach procesu, zarzucając:

1.  naruszenie art. 233 § 1 k.p.c. w zw. z art. 278 k.p.c. polegające na wadliwej ocenie całokształtu materiału dowodowego;

2.  naruszenie art. 316 § 1 k.p.c. poprzez jego niezastosowanie;

3.  naruszenie art. 445 § 1 k.c., art. 444 § 1 i § 2 k.c. w zw. z art. 361 k.c. poprzez niewłaściwe zastosowanie.

Apelujący wniósł o zmianę rozstrzygnięcia i oddalenie powództwa w zaskarżonej części.

Sąd Okręgowy zważył:

Apelacja jest niezasadna, a jej zarzuty chybione. Sąd II instancji korzystając z całego materiału dowodowego zgromadzonego przez Sąd I instancji, dokonując własnej oceny wyników tego postępowania, a w następstwie tej oceny również stosownych ustaleń faktycznych uznał, że zaskarżone orzeczenie jest prawidłowe. Ustalenia Sądu Rejonowego odpowiadają analizie zgromadzonych dowodów, tym samym należało uznać, że Sąd I instancji prawidłowo oraz dokładnie przeprowadził postępowanie dowodowe, dokonując trafnej ich oceny. Wbrew stawianym zarzutom Sąd Rejonowy nie dopuścił się naruszenia powołanych w apelacji przepisów prawa procesowego i poczynił prawidłowe ustalenia faktyczne, na podstawie których wyciągnął właściwe wnioski, dające podstawę do uwzględnienia żądania. Wobec tego, powielanie oceny każdego ze zgromadzonych dowodów jest bezzasadne, a Sąd odwoławczy przedstawi jedynie motywy, jakimi kierował się uznając zarzuty apelacyjne za nieuzasadnione.

W pierwszej kolejności zauważyć należy, że apelujący niedokładnie zapoznał się z uzasadnieniem wyroku Sądu I instancji, bowiem z uzasadnienia apelacji wynika, że zasądzone zadośćuczynienie to kwota 30.000 zł, nadto, że Sąd I instancji nie wziął pod uwagę wypłaconej powodowi przed procesem kwoty 7500 zł. Tymczasem powód dochodził tytułem zadośćuczynienia kwoty 25.870 zł oraz tytułem odszkodowania kwoty 4130 zł, łącznie 30.000 zł. Powództwo co do tych kwot zostało uwzględnione w całości. Z uzasadnienia Sądu I instancji wynika niezbicie, że Sąd ten wziął pod uwagę wypłacone przed procesem 7500 zł, zatem łączne zadośćuczynienie w tej sprawie to 33.370 zł.

Zarzuty apelacyjne dotyczące naruszenia art. 445 k.c. ostać się nie mogły. Apelujący koncentruje się na ocenie wysokości uszczerbku na zdrowiu, jakiego doznał powód. Należy jednak zwrócić uwagę, że uszczerbek na zdrowiu nie jest kryterium dla ustalenia wysokości zadośćuczynienia, może być jedynie pomocny w ustaleniu, czy zweryfikowaniu rozmiaru krzywdy, na jaki powołuje się poszkodowany, jednak tabele procentowych uszczerbków na zdrowiu maja zastosowanie w określeniu ewentualnego odszkodowania z tytułu utraty zdrowia, jakie należne jest od instytucji ubezpieczających w tym zakresie. Przyjmując nawet odmiennie, jak to czyni pozwany, że rozmiar 10 % uszczerbku powinien być brany pod uwagę, to zauważyć należy, że jest to bardzo duży uszczerbek. Dotyczy organizmu ludzkiego, a dokładniej zdrowia, które zaraz po życiu ma walor nadrzędny nad innymi dobrami osobistymi. W sytuacji gdy młoda osoba (powód miał 28 lat w chwili wypadku) doznaje 10% uszczerbku, to jest to ograniczenie sprawności jej organizmu w bardzo wysokim zakresie.

Z powyższych względów Sąd Okręgowy nie znalazł podstaw do zmiany wysokości zadośćuczynienia. Pozwany nie sformułował ani nie uzasadnił zarzutu co do wysokości zasądzonego odszkodowania, uznać wiec należało, że rozstrzygnięcia w tej części nie zaskarżył.

Mając powyższe okoliczności na uwadze Sąd Okręgowy oddalił apelację jako niezasadną na podstawie art. 385 k.p.c. O kosztach procesu za II instancję orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. stosując zasadę odpowiedzialności za wynik procesu.