Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Płocku

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 marca 2017 r.

Sąd Okręgowy w Płocku I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSO Małgorzata Tetkowska

Protokolant: Damian Gołębiewski

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 marca 2017 r. w P.

sprawy z powództwa (...) S.A w W.

przeciwko M. J. (1)

o zapłatę

1)  zasądza od pozwanej M. J. (1) na rzecz powoda (...) S.A w W. kwotę 85.900,54zł (osiemdziesiąt pięć tysięcy dziewięćset złotych pięćdziesiąt cztery grosze), z odsetkami, z tym że od kwoty 67.900,54zł (sześćdziesiąt siedem tysięcy dziewięćset złotych pięćdziesiąt cztery grosze) z ustawowymi odsetkami od 9 listopada 2015r. do 31 grudnia 2015r. i ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016r. do dnia zapłaty i od kwoty 18.000zł (osiemnaście tysięcy złotych ) z ustawowymi odsetkami od 21 marca 2015r. do dnia 31 grudnia 2015r. i ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016r. do dnia zapłaty;

2)  w pozostałym zakresie odnośnie odsetek powództwo oddala;

3)  zasadza od pozwanej M. J. (1) na rzecz powoda (...) S.A w W. kwotę 7. 923,74zł ( siedem tysięcy dziewięćset dwadzieścia trzy złote siedemdziesiąt cztery grosze) tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 3617zł (trzy tysiące sześćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

I C 2459/15

UZASADNIENIE

Powód – (...) S.A. w W. wniósł w dniu 9 listopada 2015r. pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym przeciwko M. J. (1), żądając zasądzenia na swoją rzecz kwoty 85.900,54zł wraz z ustawowymi odsetkami od kwoty 29.700,54zł od dnia wniesienia powództwa, od kwoty 13.200zł od dnia wniesienia powództwa od kwoty 25.000zł od dnia wniesienia powództwa i od kwoty 18.000zł od dnia 19 marca 2015r. : do dnia zapłaty oraz zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych – k. 17 - 19.

W uzasadnieniu powództwa powód podnosił, iż pozwana w dniu 29 czerwca 2009r. w (...), kierując samochodem marki O. o nr rej. (...), będąc w stanie nietrzeźwości umyślnie naruszyła zasady bezpieczeństwa w ten sposób, że jechała z nadmierną prędkością, nie zapanowała nad kierowanym pojazdem i zjechała na przeciwległy pas ruchu, po czym uderzyła w ogrodzenie posesji, w wyniku czego pasażer pojazdu M. K. (1) doznał obrażeń , na skutek których poniósł śmierć w dniu 30 czerwca (...). w Szpitalu Wojewódzkim w P.. Wyrokiem Sądu Rejonowego w S. z dnia 28 kwietnia 2011r. w sprawie (...) pozwana została uznana za winną przestępstwa z art. 177 § 1 i 2 kk w zw. z art. 178 § 1 kk .

W związku ze zgłoszoną szkodą, powodowe Towarzystwo przeprowadziło postępowanie likwidacyjne, w wyniku którego wypłaciło z ubezpieczenia OC posiadacza pojazdu, którym kierowała pozwana, na rzecz matki poszkodowanego L. K. z tytułu zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, odszkodowania za pogorszenie sytuacji życiowej i zwrot kosztów pogrzebu kwotę łącznie 29.700,54zł, na rzecz ojca poszkodowanego Z. K. (1) z tytułu zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, odszkodowania za pogorszenie sytuacji życiowej łącznie kwotę 18.000zł i na rzecz siostry poszkodowanego E. K. (1) z tytułu zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, odszkodowania za pogorszenie sytuacji życiowej łącznie kwotę 38.200zł.

Następnie powód wezwał pozwaną do dobrowolnej zapłaty roszczenia regresowego. Jednak pozwana nie uregulowała należności.

Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie postanowieniem z dnia 17 listopada 2015r. przekazał sprawę do Sądu Okręgowego w Płocku- postanowienie k. 13.

Pozwana w odpowiedzi na pozew wniosła o oddalenie powództwa podnosząc, że „ zapłaciła” już za swój czyn, który popełniła wykonując wszystkie kary nałożone na nią w wyroku karnym i wskazała, że poszkodowany w znacznym stopniu przyczynił się do wypadku poprzez niezapięcie pasów i przekazanie kluczyków do samochodu pozwanej w sytuacji kiedy brat pozwanej zwrócił uwagę poszkodowanemu, że ta piła alkohol. Wskazała również, że pomnik nagrobny został wykonany jako rodzinne miejsce pochówku– odpowiedź na pozew k. 74-79.

Na rozprawie w dniu 22 marca 2017r. pozwana zmodyfikowała swoje stanowisko uznając roszczenie co do zasady i wskazując, iż roszczenie jest zasadne w 50%. Wniosła jednocześnie o rozłożenie należności na raty miesięczne w wysokości po 200zł – stanowisko pozwanej k. 306 00.00.36

Sąd ustalił co następuje:

W dniu 29 czerwca 2007r. w (...) , gmina D. pozwana umyślnie naruszyła zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym w ten sposób, że kierując samochodem osobowym marki O. (...) nr rej. (...) w stanie nietrzeźwości nienależycie obserwowała drogę i sytuację drogową w efekcie czego nie zapanowała nad kierowanym przez siebie pojazdem i zjechała na pobocze, a następnie uderzyła w ogrodzenie posesji w wyniku czego pasażer pojazdu M. K. (2) doznał obrażeń ciała w postaci złamania kości twarzoczaszki, krwiaka podoponowego, złamania podstawy czaszki, podpajęczynówkowych wylewów krwawych, stłuczenia mózgu, obrzęku mózgu, złamania szyjnego odcinka kręgosłupa z przemieszczeniem odłamów, złamania prawego żebra, stłuczenia lewego płuca, złamania kości miednicy oraz licznych otarć naskórka skutkujących jego zgonem w dniu 30 czerwca 2009r. Za ten czyn pozwana prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego wS. w sprawie (...) została skazana na podstawie art. 177 § 2 w zw. z art. 178 § 1 kk na karę 4 lat pozbawienia wolności. Jednocześnie Sąd orzekł wobec pozwanej obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz rodziców poszkodowanego L. i Z. K. (2) kwotę 841,80zł

Dowód: wyrok k. 431-433 akt (...)

Poszkodowany M. K. (1) w chwili śmierci miał niespełna 30 lat. Mieszkał wraz z siostrą i rodzicami w jednym domu. Pracował i zarabiał netto 4.271,94zł.

Dowód: akt zgonu k. 286, świadectwo pracy k. 112, informacja pracodawcy o zarobkach k. 113, przesłuchanie pozwanej k. 153 00.18.04

Matka poszkodowanego chorowała. Podobnie siostra, która była cukrzykiem i osobą niepełnosprawną. Siostra poszkodowanego wprowadziła się do domu rodziców z dwójką dzieci przed śmiercią poszkodowanego. Pracowała. Ojciec dzieci nie płacił alimentów na ich rzecz. Rodzina poszkodowanego była „ zgodną rodziną, w której się szanowali” . Rodzice poszkodowanego w chwili jego śmierci byli emerytami. Nie było w rodzinie problemu alkoholowego. Nie interweniowała także u nich policja.

Dowód: zeznania świadka D. J. k. 154 00.38.43- 00.40.35 i k. 155 00.48.25- 00.50.03, karty leczenia k. 114 - 129, orzeczenia o niepełnosprawności k. 130-131

Bezspornym jest , że pojazd marki O. był objęty przez powódkę ochroną ubezpieczeniową w zakresie ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych w oparciu o polisę nr (...).

Pismem z dnia 27 listopada 2012r. L. K. wystąpiła do powoda o wypłatę po śmierci syna :

- kosztów pogrzebu w kwocie 19.500zł , na którą złożyły się : usługa pogrzebowa 2000,90zł, ofiara na rzecz parafii 1500zł, koszty zorganizowanego poczęstunku dla uczestników pogrzebu w wysokości 1000zł, koszty pomnika 15.000zł;

- zadośćuczynienia za doznaną krzywdę w kwocie 50.000zł

- odszkodowania z tytułu znacznego pogorszenia się sytuacji życiowej po śmierci syna w wysokości 30.000zł.

Dowód: zgłoszenie szkody i roszczeń do ubezpieczyciela k. 39-45, faktura za usługę pogrzebową k. 46, faktura za pomnik nagrobkowy k. 47, zaświadczenie Parafii Rzymskokatolickiej w D. k. 290z z parafii, zeznania świadka D. J. k. 155 00.44.14- 00.46.37 .

W wyniku postępowania likwidacyjnego prowadzonego pod numerem 1100- 2009 – (...)- 001 – 001 powód decyzją z dnia 11 .09.2009r. uznał swoją odpowiedzialność odszkodowawczą wobec matki poszkodowanego na łączną kwotę 49.500,90zł , na którą złożyły się :

- zwrot kosztów pogrzebu w wysokości 19.500,90zł

- odszkodowanie z tytułu pogorszenia się sytuacji życiowej po śmierci syna w wysokości 10.000zł,

- zadośćuczynienie za krzywdę po śmierci syna 20.000zł.

Powód przyjął, iż poszkodowany przyczynił się do wypadku poprzez podjęcie jazdy z nietrzeźwym kierowcą w 40%.

W rezultacie wypłacił matce poszkodowanego w dniu 7 stycznia 2013r. kwotę 29.700,54zł.

Dowód: decyzja k. 48, potwierdzenie wykonania przelewu k. 49

Ojciec poszkodowanego Z. K. (1) pismem z dnia 28 listopada 2012r. wystąpił powoda o wypłatę po śmierci syna :

- zadośćuczynienia za doznaną krzywdę w kwocie 50.000zł

- odszkodowania z tytułu znacznego pogorszenia się sytuacji życiowej po śmierci syna w wysokości 30.000zł.

Dowód: zgłoszenie szkody i roszczeń do ubezpieczyciela k. 56-61

W wyniku postępowania likwidacyjnego prowadzonego pod numerem 2180 - 2009 – (...) - 001 – 001 powód decyzją z dnia 6.02.2013r. uznał swoją odpowiedzialność odszkodowawczą wobec ojca poszkodowanego na łączną kwotę 30.000zł , na którą złożyły się :

- odszkodowanie z tytułu pogorszenia się sytuacji życiowej po śmierci syna w wysokości 10.000zł,

- zadośćuczynienie za krzywdę po śmierci syna 20.000zł.

Powód przyjął, iż poszkodowany przyczynił się do wypadku poprzez podjęcie jazdy z nietrzeźwym kierowca w 40%.

W rezultacie powód wypłacił Z. K. (1) kwotę 18.000zł w dniu 6 lutego 2013r.

Dowód: decyzja k. 62-63, potwierdzenie dokonania przelewu k. 64

Siostra poszkodowanego pismem z dnia 27 listopada 2012r. wystąpiła do powoda o wypłatę po śmierci brata :

- zadośćuczynienia za doznaną krzywdę w kwocie 80.000zł

- odszkodowania z tytułu znacznego pogorszenia się sytuacji życiowej po śmierci brata w wysokości 40.000zł.

Dowód: zgłoszenie szkody i roszczeń do ubezpieczyciela k. 188

W wyniku postępowania likwidacyjnego prowadzonego pod numerem 1120 - 2009 – (...) - 001 – 001 powód decyzją z dnia 4 stycznia 2013r. uznał swoją odpowiedzialność odszkodowawczą wobec siostry poszkodowanego na łączną kwotę 13.200zł , na którą złożyły się :

- odszkodowanie z tytułu pogorszenia się sytuacji życiowej po śmierci brata w wysokości 7000zł,

- zadośćuczynienie za krzywdę po śmierci brata 15.000zł.

Powód przyjął, iż poszkodowany przyczynił się do wypadku poprzez podjęcie jazdy z nietrzeźwym kierowcą w 40% i zmniejszył uznane roszczenie do kwoty 13.200zł .

Powód wypłacił E. K. (1) w dniu 7 stycznia kwotę 13.200zł

Dowód: decyzja k. 211, potwierdzenie dokonania przelewu k. 49.

Pismem z dnia 17 stycznia 2013r. E. K. (1) zakwestionowała uznaną przez powoda wysokość zgłoszonych roszczeń i zgłosiła dodatkowo , ponad kwotę już wypłaconą , żądanie zapłaty 35.800zł tytułem odszkodowania z powodu znacznego pogorszenia się sytuacji życiowej po śmierci brata i kwoty 71.000zł z tytułu zadośćuczynienia.

Dowód: pismo E. K. opisane wyżej k. 229-232

W dniu 15 kwietnia 2013r. powód podpisał z E. K. (1) ugodę w której przyjął odpowiedzialność za szkodę do kwoty łącznie 38.200zł , a E. K. (1) zrzekła się dochodzenia w stosunku do ubezpieczyciela i sprawcy szkody wszelkich roszczeń .

Dowód: ugoda k. 53-54

Powód wypłacił w dniu 22 kwietnia 2013r. E. K. (1) kwotę 25.000zł.

Dowód: potwierdzenie przelewu k. 55

Pismem z dnia 18 lutego 205r. powód zwrócił się do pozwanej o zapłatę 18.000zł w terminie 30 dni od wystawienia pisma. Wezwanie dla pozwanej odebrał jej ojciec , który oddał je pozwanej .

Dowód: wezwanie k. 65, dowód doręczenia k. 66, przesłuchanie powódki k. 306 00.03.45

Pismem z dnia 9 kwietnia 2015r. powód wezwał pozwaną do zapłaty kwoty dochodzonej w niniejszym pozwie w terminie do 23 kwietnia 2015r. Pozwana wiedziała o zadłużeniu i jego wysokości przed złożeniem pozwu.

Dowód: wezwanie k. 67-68, przesłuchanie pozwanej k. 152 00.07.24

Mailem z dnia 16 kwietnia 2015r. pozwana uznała roszczenie do 85.900, 54zł i wniosła o rozłożenie tej kwoty na raty.

Dowód: mail k. 69, przesłuchanie pozwanej k. 153 00.09.17 – 00.11.27

Powódka mieszka wraz z siostrą, partnerem i dzieckiem w wynajmowanym mieszkaniu.. Opłatami za mieszkanie dzieli się z siostrą. Razem z partnerem ponosi koszty utrzymania mieszkania w wysokości 1000zł. Obecnie jest na urlopie macierzyńskim i pobiera zasiłek w wysokości 1950zł. (...) nie pracuje . Jest zarejestrowany jako bezrobotny w Urzędzie Pracy.

Dowód: przesłuchanie pozwanej k. 307 00.07.05, zeznań świadka D. J. k. 155 00.54.17, zeznania M. J. k. 157 01.09.29.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie: przesłuchania pozwanej k. 152-154 00.07.19 – 00.32.31 i k. 306 00.03.45 i 307 00.07.05, zeznań świadków : D. J. (2) k. 154-155 00.37.00 – 00.54.17, M. J. (3) k. 155 -157 00.56. (...).09.29 i w/w dokumentów.

Sąd nie dał wiary zeznaniom świadka M. J. i D. J. w zakresie zarobków jakie uzyskiwał poszkodowany, jako sprzecznych z pozostałym zebranym w sprawie materiałem dowodowym, a w szczególności z informacją pracodawcy poszkodowanego o wysokości jego miesięcznych zarobków i zeznaniami pozwanej.

S ąd zważył co następuje:

W ocenie Sądu, roszczenie powoda zasługuje w całości na uwzględnienie. Podstawą roszczenia jest art. 43 pkt 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. Nr 124, poz. 1152 z późn. zm.), zgodnie z którym zakładowi ubezpieczeń przysługuje prawo dochodzenia od kierującego pojazdem mechanicznym zwrotu wypłaconego z tytułu ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych odszkodowania, jeżeli kierujący wyrządził szkodę umyślnie, w stanie po użyciu alkoholu lub w stanie nietrzeźwości albo po użyciu środków odurzających, substancji psychotropowych lub środków zastępczych w rozumieniu przepisów o przeciwdziałaniu narkomanii;

Okoliczności wypadku zostały ustalone w sprawie (...)Sądu Rejonowego w (...). Zgodnie z ustaleniami tego Sądu, pozwana doprowadziła do wypadku umyślnie naruszając zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym, kierując samochodem w stanie nietrzeźwości. Odpowiedzialność pozwanej M. J. (1) za spowodowanie przedmiotowego wypadku została stwierdzona prawomocnym, skazującym wyrokiem karnym.

Zgodnie z art. 11 KPC zdanie pierwsze, ustalenia wydanego w postępowaniu karnym prawomocnego wyroku skazującego co do popełnienia przestępstwa wiążą sąd w postępowaniu cywilnym. Owo związanie dotyczy ustalonych w sentencji wyroku znamion przestępstwa, a także okoliczności jego popełniania.

Pozwana w toku procesu nie kwestionowała swojej odpowiedzialności co do zasady. Uznała roszczenie dochodzone niniejszym pozwem w całości , w mailu, czego w toku procesu nie kwestionowała i nie wskazała na żadne okoliczności zmierzające do uchylenia się od skutków oświadczenia woli w rozumieniu art. 82 i artykułów następnych kc.

Rozpoznając roszczenie zakładu ubezpieczeń o zwrot wypłaconego świadczenia ubezpieczeniowego, sąd nie jest bezwzględnie związany wysokością faktycznie wypłaconego odszkodowania. Granicą odpowiedzialności sprawcy szkody jest jej rzeczywista wysokość, przy czym w wypadku regresu nietypowego, a z takim mamy do czynienia w niniejszej sprawie, nie może ona przekraczać faktycznie wypłaconego przez ubezpieczyciela odszkodowania (w szerokim rozumieniu tego pojęcia obejmującym świadczenia zmierzające do naprawienia zarówno szkody majątkowej, jak i niemajątkowej). W toku procesu pozwany sprawca szkody może kwestionować wysokość i zakres świadczeń wypłaconych przez zakład ubezpieczeń podnosząc w szczególności, że ubezpieczyciel świadczył nadmiernie w stosunku do szkody poniesionej przez pokrzywdzonego. W tym zakresie ciężar dowodu spada na pozwaną ( art. 6 kc).

Pozwana w procesie wprawdzie kwestionowała wysokość świadczeń wypłaconych przez ubezpieczyciela w 50%, ale nie wykazała które ze świadczeń zostało zawyżone i o jaką kwotę. W tym zakresie ograniczyła się tylko do kwestionowania wypłaconych roszczeń w sposób bardzo ogólnikowy wskazując, iż nie stać ją na ich spłatę i że poszkodowany nie zapinając pasów i wsiadając z osobą po spożyciu alkoholu przyczynił się do wypadku w 50%.

Pozwana nie wykazała jednak żadnej inicjatywy dowodowej, aby wykazać, że przyczynie się poszkodowanego do wypadku było większe niż to, które zostało przyjęte przez ubezpieczyciela ( 40%).

Pozwana skonkretyzowała swoje zarzuty tylko w przedmiocie kosztów pomnika nagrobnego, w którym oprócz poszkodowanego zostali pochowani inni członkowie rodziny. Pozwana jednak nie udowodniła, mimo ciążącego na niej obowiązku wynikającego z art. 6 kc, w jakim zakresie koszty pomnika zostały zawyżone.

Sąd oparł się więc na dokumentach zgromadzonych w aktach sprawy , w tym aktach szkody i uznał, że wysokość roszczeń wypłaconych rodzicom i siostrze poszkodowanego została ustalona w sposób prawidłowy.

Strona pozwana wniosła o rozłożenie należności objętej pozwem na raty w wysokości po 200zł miesięcznie.

Art. 320 k.p.c. wskazuje, że w szczególnie uzasadnionych wypadkach sąd może w wyroku rozłożyć na raty zasądzone świadczenie. Przepis podkreśla, iż dotyczy to jedynie szczególnych wypadków. Przyjmuje się powszechnie, że takimi szczególnymi wypadkami są sytuacje, w których ze względu na stan majątkowy, rodzinny, czy zdrowotny dłużnika, spełnienie przez niego świadczenia byłoby niemożliwe lub bardzo utrudnione i narażałoby jego lub jego bliskich na niepowetowane szkody, rozłożenie należności na raty ma na celu umożliwienie dłużnikowi wykonanie wyroku w sposób dobrowolny.

Celem unormowania tego przepisu jest umożliwienie jednak realnego zaspokojenia wierzyciela przez dłużnika znajdującego się w określonej, najczęściej złej, sytuacji ekonomicznej. Sąd rozważając możliwość zastosowania wskazanej regulacji , winien brać pod uwagę również sytuację majątkową i interesy wierzyciela. Sąd nie może działać bowiem z pokrzywdzeniem wierzyciela.

Okoliczności rozpoznawanej sprawy nie uzasadniają rozłożenia świadczenia na raty. Pozwana nie zapłaciła powodowi żadnej kwoty, nawet deklarowanej raty 200zł. Pozwana wynajmuje mieszkanie, za które płaci 1000zł miesięcznie, a jej dochody to świadczenie macierzyńskie w wysokości 1950zł. Nadto pozwana ma na utrzymaniu małe dziecko. W ocenie Sądu, pozwana w obecnej sytuacji , nie jest w stanie regulować rat w deklarowanej wysokości. Pamiętać należy, że poza utrzymaniem mieszkania pozwana musi kupować chociażby jedzenie i ubrania dla siebie i dziecka, a na ten cel pozostaje jej zaledwie kwota 950zł.

Podnieść w niniejszej sprawie, przede wszystkim, należy , iż wymagane roszczenie wynosi 85.900zł. Gdyby rozłożyć je na raty, o co wnosiła pozwana deklarując spłatę po 200zł miesięcznie, to spłata zadłużenia nastąpiłaby po prawie 36 latach ( pozwana ma 36 lat).

Instytucja normowana przepisem art. 320 kpc odnosi się tylko do szczególnie uzasadnionych przypadków, a z takim przypadkiem, w ocenie Sądu, nie mamy do czynienia w niniejszej sprawie .

O odsetkach Sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 kc w związku z art. 455 kc.

Odnośnie kwoty 18.000zł Sad przyjął, że była ona wymagalna od 21 marca 2015r., gdyż wezwanie do zapłaty tej kwoty określało zapłatę w terminie 30 dni od daty sporządzenia wezwania tj. 18 lutego 2015r..

Odnośnie pozostałej kwoty Sąd zasądził odsetki od dnia wniesienia pozwu, gdyż od takiej daty powód domagał się ich zasądzenia ( art. 321 kpc). Pozwana wiedziała o całości zadłużenia co najmniej od 16 kwietnia 2015r. tj. maila wysłanego do powoda z uznaniem roszczenia i prośbą o jej rozłożenie na raty

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 98 kpc.

Na koszty złożyły się: opłata sądowa 4296zł, opłata manipulacyjna 10,74zł oraz koszty zastępstwa procesowego wraz z opłatą 3.617zł (§ 6 ust. 1 pkt.6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenie przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 490).

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w sentencji.